“ปะ เปล่าเรา...” ฉันตอบทิศเหนือไป รู้ว่าเขาคงจะแปลกใจไม่น้อยที่เห็นฉันเปลี่ยนไปขนาดนี้ ระยะเวลาสามปีจากดีเทลหญิงสาวแสนดี กลับกลายเป็นดีเทลหญิงสาวเจ้าชู้ ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า ถ้าหากทิศเหนือรู้ว่าฉันเป็นแบบนี้ เขาจะมองฉันแบบไหน
ทำไม... ต้องแคร์เขามากขนาดนี้ด้วย
“สบายดีนะ” เขาถามโดยที่ฉันก็พยักหน้ารับ ราวกับโต๊ะนี้มีแค่เราทั้งที่เพื่อนของเขานั่งอยู่ “ดีแล้ว”
“เหนือ”
“หืม” ทิศเหนือผละสายตาจากขวดเหล้าในมือซึ่งกำลังรินมันลงแก้วใส มามองฉันด้วยสีหน้ามึนงง ตลอดระยะเวลาสามปีที่จากกันโดยไม่มีคำบอกลา มันทำให้ฉันอยากถามเขาเหลือเกิน ตอนนั้นทำไมถึงได้ไม่คิดจะบอกกันสักคำ
“อยากกินนมชมพู” พอฉันพูดแค่นี้ ทิศเหนือชะงักมือที่กำลังวางขวดเหล้า สบตากับฉันที่จับจ้องเขาก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปากโดยที่หัวใจของฉันมันก็ตื่นเต้นจนพูดไม่ออก หากแต่ริมฝีปากแดงคล้ำที่ขยับพูดทำเอาฉันหูอื้อตาลายไปหมด
“ก็กินสิ เราเลี้ยงเอ
