คบกันก็เรียกแฟนสิ
2965 คำ
ฉันหันมามองคนตัวสูงที่กำลังเขียนบนลงกระดาษที่ให้ไปเลยถามเขาขึ้นมาเพราะลายมือนายนี่สวยนะเขียนออกมาดูแบบไทย ๆ พอโดนถามเท่านั้นแหละทำหน้าไม่ถูกแล้วหนึ่ง
“ก็อยากอ้อนแฟนไงตอนนั้นอะ”
“ประสาท”
ผมหัวเราะออกมาเบาๆก่อนจะเริ่มเขียนชื่อเพื่อนพร้อมเบอร์โทรศัพท์ของทุกคนลงไปถ้าถามว่ารู้ได้ไงเอาใบรายชื่อของอาจารย์แม่มาดูเพราะถ่ายไว้พอเขียนเสร็จก็กำลังจะส่งให้ยัยตัวแสบแต่เดี๋ยวนะ ผมเห็นไฮไลต์อยู่เต็มโต๊ะไปหมดเลยถามยัยตัวแสบออกไป
“หึหึ นี่มาสอนหรือมาเรียนเอง”
“ยุ่ง เออนี่ แล้วปกติเด็กๆ กลับรถอะไรกันเหรอ”
ฉันถามคนตัวสูงออกไปจะได้ดูเวลาแล้วปล่อยเด็กถูกเพราะไม่อยากให้มันมืดแล้วอันตราย
“ก็สองแถวข้ามไปฝั่งนู้น รถหมดสองทุ่มมั้งแต่คันหนึ่งกว่าจะมาก็ประมาณ 15 นาที แล้วก็มีสาขาอื่นอ**บางคนก็เอารถมา”
“อ๋อ”
“ถามทำไม”
“จะได้ปล่อยเด็กถูก กว่าจะถึงบ้านถ้าปล่อยตามเวลาก็มืดอีก”
ผมมองยัยตัวแสบก่อนจะยิ้มออกมาเบาๆแล้วดูเหมือนยัยนี่จะรักเด็กมากด้วยนะใครคุยอะไรด้วยก็ยิ้มไปหมด
“มิ้มๆ”
ฉันเงยหน้าขึ้นมาจากโต๊ะก็เห็นอาจารย์แม่เดินเข้ามาเด็กก็พากันทักทาย ฉันเลยยืนขึ้นก่อนจะถามอาจารย์แม่ที่เดินมาหา
“มีอะไรเหรอคะอาจารย์แม่”
“อาจารย์ว่าจะมาคุยกับเรา”
“อาจารย์นั่งก่อนครับ”
“เอ้า แกยังไม่กลับบ้านเหรอโย”
ผมยิ้มมุมปากก่อนจะพูดกับอาจารย์แม่เบาๆ เพราะเดี๋ยวยัยคนข้างๆจะกินหัวผมอีกถ้าพูดดัง
“ผมรอรับแฟนผมกลับ”
“ห๊ะ”
“เออ อาจารย์แม่คะคือ”
“โอเครู้กัน ว่าแล้วทำไมแกยังอยู่ปกติเห็นแต่วิญญาณอะเนาะ หึหึ เออมิ้มอาจารย์ว่าจะมาถามเราว่าพอดีมันมีโครงการที่เราทำแพ็คเกจให้ร้านค้าข้างนอกเพื่อบูรณาการรอบนี้เป็นร้านน้ำพริก เราพอทำให้ได้ไหมพวกพี่เขามันทำไม่ค่อยเท่าไหร่ไม่ค่อยมีคนถนัดออกแบบแล้วส่วนมากก็มีแต่ผู้ชายเก่งแต่ถ่ายรูปกับวีดีโอแล้วก็ตัดต่อ พี่เมย์ก็ไปงานนอก”
“อ๋อได้ค่ะ มิ้มไม่มีปัญหาจะเอาวันไหนเหรอคะขนาดอะไรเท่าไหร่คะ”
“เฮ้อ สบายใจแล้วอาจารย์กลัวเราจะมองว่ามาถึงก็ใช้เลย แต่ผู้อำนวยการเขาเพิ่งบอกมาที่ครูไปประชุมนี่แหละ”
“อ๋อได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวมิ้มขอรายละเอียดงานแล้วเริ่มทำแล้วส่งให้อาจารย์ดูก่อนนะคะถ้าโอเคก็ส่งได้เลยค่ะ”
“จ้าๆ อันนี้รายละเอียดงานทั้งหมดมีอะไรทักมาหาอาจารย์ได้เค้าเอาเดือนหน้าค่อยๆทำ”
“ค่ะอาจารย์”
“งั้นเดี๋ยวอาจารย์ไปก่อนนะ”
“ค่ะ เออ อาจารย์คะถ้ามิ้มปล่อยเด็กก่อนสัก 15-20 นาที จะเป็นอะไรไหมคะพอดีมิ้มเป็นห่วงเรื่องการเดินทางยิ่งมืดกว่ารถจะมา”
“อ๋อไม่เป็นไร แต่อย่าให้เด็กพูดในทำนองว่าครูมิ้มปล่อยเร็วเดินไปเฉยๆก็ไม่เป็นอะไร”
“อ๋อโอเคค่ะ”
“จ้าๆ งั้นเดี๋ยวอาจารย์ไปดูปวส.ก่อน ขอบใจมากนะลูกเรื่องแพ็คเกจ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
“หึหึ ถ้าเหนื่อยก็ให้ไอ้โยมันช่วยทำฝีมือมันดี ถึงมันจะมึนจะกวนประสาทแต่งานมันใช้ได้”
“แม่ ตอนแรกมันดีอยู่แล้วอะ”
“เออ จะขายของก็ต้องบอกรายละเอียดคนซื้อสิวะ ไปดีกว่าเบื่อหน้าแก ครูไปก่อนนะลูกมิ้ม”
“ค่ะ สวัสดีค่ะอาจารย์แม่”
ฉันยิ้มกับอาจารย์ก่อนท่านจะเดินออกไปเลยหันมาถามคนตัวสูงที่อยู่ข้างๆด้วยสีหน้าพอใจหลังอาจารย์แม่พูด
“นายจะบอกอาจารย์เค้าทำไม”
“อาจารย์รู้อะดีแล้วเขาจะได้เข้าใจว่าคบกันมานานแล้วจะได้ไม่มีใครอะไร”
“ถ้าคนอื่นรู้มันอะไรอยู่แล้วแหละ แล้วฉันเป็นแฟนนายแล้ว”
“หึหึ ก็ใช่ไงก็คบกันแล้วอะ คบกันก็เรียกว่าแฟนสิถ้านอกวิทลัยก็ผัวเมียไง”
“เฮ้อ ฉันควรดีใจอะเนาะ”
“ใช่”
ฉันส่ายหัวก่อนจะนั่งทำงานของตัวเองต่อพอใกล้ได้เวลาเลยพูดกับเด็กๆขึ้นมาอีกรอบ
“เด็กๆ คะ”
“ขาครูมิ้ม”
“มีใครจะส่งไหมคะ ถ้าใครจะส่งยกมือเลยค่ะ ไม่มีนะคะงั้นเดี๋ยวอาจารย์ขอเช็คชื่อแล้วจะปล่อยแล้วนะคะแต่เราตกลงกันก่อน ถ้าอาจารย์ปล่อยเราจะไม่พูดว่าอาจารย์ปล่อยก่อนเวลา เพราะอาจารย์จะให้เรามีเวลาไปรอรถกลับบ้านแต่ได้ยินใครพูดอาจารย์จะปล่อยตามเวลาเหมือนเดิมนะคะ”
“รับทราบค่ะ!!”
“แล้วเรื่องสอบเราจะสอบแบบไหนกันคะ อัตนัยหรือปรนัย”
“อัตนัยค่ะ!!”
“โอเคงั้นเริ่มเช็คชื่อนะคะ”
ฉันเช็คชื่อเด็กๆจากนั้นก็ปล่อยเด็กไปก่อนเวลา 15 นาที มันก็ดูไม่น่าเกลียดอะไรก่อนจะมารวบรวมงานตัวเองลงไปที่กระเป๋าผ้าเพราะเดี๋ยวต้องไปสแกนนิ้วออกงาน
“จะไปยัง”
“อือ เดินไปนู้นก็ห้าโมงกว่าพอดี”
“อืม งั้นเอากระเป๋าที่ใส่งานมาเดี๋ยวถือไปให้จะได้ไม่หนัก”
ผมบอกยัยตัวแสบก่อนจะถือกระเป๋าผ้าแล้วก็ปิดไฟในห้องให้จากนั้นก็พากันเดินลงมาจากตึกเลยถามยัยตัวแสบออกไป
“ขับรถออกไปเลยใช่ไหม”
“อืม สแกนเสร็จก็ออกเลย”
“อืม งั้นนำหน้าไปเลย”
ฉันพยักหน้าตอนนี้ร่างกายคิดถึงที่นอนมากๆอะฉันขับรถออกมาโดยมีคนตัวสูงขับรถสปอร์ตสีแดงตามหลังมา ฉันจอดรถแล้วก็สแกนนิ้วเสร็จก็ขับออกมาจากวิทลัยแล้วพอนึกได้เลยจอดที่ตลาด
“อือหื้อ ขนมจ๋าแม่มาแล้ว”
ผมถอดเสื้อช็อปออกก่อนแล้วตอนนี้ก็เหมือนชุดธรรมดาทั่วไปอะเพราะผมใส่กางยีนส์ไปแล้วก็เสื้อยืดแฟชั่นที่สั่งซื้อมาพอเห็นยัยตัวแสบจะลงรถก็เดินลงมารอ
“นายจะเดินด้วย”
“เอ้า มาตลาดกับแฟนไม่ลงเดินจะให้นอนรอที่รถเหรอ ปะ เธอกำลังหิวฉันรู้”
คนตัวสูงพูดจบก็เดินจับมือฉันเดินเข้ามาในตลาดพอเดินเข้ามาเท่านั้นแหละตัวต้องติดกับนายนี่อัตโนมัติเพราะคนมันเยอะมากเดินไหล่ชนกันอะ เพราะมันเป็นตลาดเปิดท้ายด้วยทั้งร้านค้าทั้งคนที่มา อือหื้อ
“แล้วอยากกินอะไร”
ผมถามยัยตัวแสบที่ตอนนี้ใช้มือมาจับที่แขนผมไว้แล้วก็กำลังมองไปรอบ
“อืม ก็อยากกินหมดอะ ขนมครกร้านนู้นดีกว่า”
ฉันเดินมาสักพักก็เห็นขนมครกไส้ทะลักแล้วคนก็รออยู่สามสี่คนเลยตัดสินใจรอเพราะอยากกิน หลังจากนั้นก็ซื้อเรื่อยๆโดยที่คนตัวสูงก็ถือให้โดยไม่บ่นอะด้วยนะ พอซื้อของกินจนพอใจแล้วมาซื้อน้ำก่อนจะยื่นไปให้คนตัวสูงตรงปากเขา
“อะ”
“หึ”
ผมดูดน้ำเสร็จก็พากันเดินออกมาจากตลาดแล้วพอมาถึงหน้าตลาดยัยตัวแสบก็หยุดแล้วเหมือนจะมองอะไรอยู่สักพักก่อนจะเดินเข้าไปหาเด็กคนหนึ่งใส่ชุดนักเรียนนั่งอยู่ตรงศาลารอรถแล้วเหมือนจะขายตุ๊กตาตัวเล็กอะแต่ไม่น่าจะขายได้
“ตุ๊กตาตัวละเท่าไหร่คะ”
ฉันถามเด็กน้อยตรงหน้าพร้อมกับใช้มือลูบหัวเบาๆและยิ้มให้พอได้ยินคำถามเด็กน้อยก็ใช้มือเช็ดน้ำตาก่อนจะตอบออกมา
“ตัวละ 10 บาทค่ะ”
“งั้นพี่เหมาหมดเลยค่ะ ใส่ถุงให้พี่เลยนะพี่จะเอาไปให้ลูกค้า”
“พี่เอาหมดเลยเหรอคะ”
“หึหึ ใช่ค่ะ ใส่ถุงมาให้พี่เลยนะ”
“ค่ะๆ ฮือ แป๊บหนึ่งนะคะ”
ผมมองเด็กน้อยตรงหน้าพอได้ยินว่ามีคนเหมาก็รีบเอาตุ๊กตาใส่ถุงให้แล้วรีบบอกยัยตัวแสบที่ยืนอยู่ข้าง
“ได้แล้วค่ะ”
“เท่าไหร่คะ”
“100 บาทคะ”
“หื้อ ใช่เหรอมันเกินสิบตัวนะคะ มาเดี๋ยวพี่ช่วยนับดีกว่า”
ฉันยิ้มให้เด็กตัวน้อยก่อนจะนับแล้วมีอยู่ประมาณ 40 ตัว เลยหันมาบอกเด็กตัวเล็ก
“มี 40 ตัว ตัวละ 10 บาท ก็ 400 นะคะ ส่วนอันนี้พี่ให้ค่าขนมเราแล้วก็มีกิ๊บน้อยๆให้เราไว้ติดผมไปโรงเรียนด้วยนะ”
ฉันหยิบแบงค์ร้อยให้เด็กน้อยไปสิบใบเพราะให้แบงค์พันเลยก็จะไปซื้ออะไรยากแล้วก็หยิบกิ๊บที่มีอยู่ในกระเป๋าให้ไป 5 คู่ พร้อมกับเด็กตัวเล็กที่ไหวพร้อมกับขอบคุณ
“ขอบคุณค่ะ พี่สาวกับพี่ชายใจดีมากๆเลยค่ะ หนูจะเอาเงินไปให้แม่ค่ะ”
“งั้นเราไปหาแม่ได้แล้วนะเดี๋ยวมืด ดูรถด้วยนะคะ”
“ค่ะๆ ขอบคุณค่ะ”
ฉันพูดจบก็พากันเดินมาที่รถก่อนจะแล้วฉันก็ขับนำเขามาจนตอนนี้ถึงบ้านเรียบร้อยสักพักคนตัวสูงก็เกินเข้ามาหาที่บ้านก่อนจะวางถุงไว้บนโต๊ะกินข้าวฉันเลยนั่งตรงข้ามเขาสักพักเขาก็ถามขึ้นมาเหมือนตัดสินใจมานานแล้วด้วยนะ
“แล้วถ้าเด็กที่เธอช่วยไปมีคนจ้างมาละ”
“เราก็ช่วยน้องอยู่ดีไง”
ผมขมวดคิ้วก่อนจะถามยัยตัวแสบขึ้นไปอีกเพราะมันใจดีอะใช่ แต่มันใจดีเกินไปก็ไม่ใช่นะ
“แต่เราก็ไม่ได้อะไรน้องคนนั้นก็ไม่ได้อะไรนะ”
“หึหึ เราก็ได้ของมาไงแล้วก็ได้สิ่งที่มีค่ามากที่สุดมาแล้วไม่เห็นต้องคิดเยอะเลย”
ฉันเงยหน้ามองคนตัวสูงที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก่อนจะได้ยินเขาถามขึ้นมาอีกรอบ
“ตุ๊กตาในถุง”
“ใช่ แล้วที่สำคัญคือรอยยิ้มของน้องไง รอยยิ้มมันมีค่านะ ไม่ใช่ใครจะยิ้มให้เราแบบจริงใจทุกคนนะบนท้องถนนอะ ที่สำคัญฉันขายพวกชุดนอนก็ต้องแถมของลูกค้าอยู่แล้วของที่ซื้อมาก็ได้ใช้อยู่ดี”
อืม ยัยนี่ใจดีจริงๆอะ ดีจนผมดูชั่วแต่พอฟังแล้วก็ เออ คิดถูกละที่เอายัยนี่มาเป็นแฟนชีวิตจะได้มีความละมุนบ้าง
“หึ เธอใจดีจนฉันดูชั่วเลยเนาะ”
“หึหึ นายเป็นแบบนั้นอยู่แล้วหรือเปล่า”
“เดี๋ยวจะโดน”
ฉันนั่งกินข้าวแล้วก็ของกินเล่นกันไปสักพักก็มาตอบลูกค้าในแชทแล้วก็ดูออเดอร์แล้วก็เริ่มเอาของมาแพ็ค
“เออ ยังไม่ได้ส่งของเลยนี่หว่า”
“มา เดี๋ยวช่วย เธอก็ทำอันนี้อยู่แล้วจะไปเป็นอาจารย์ทำไมอะ มีเวลาพักผ่อนเหรอ”
ผมมองยัยตัวแสบที่เอาชุดนอนในกระสอบมาวางแล้วก็เอาตุ๊กตาที่ซื้อมาวางไว้ด้านบนก่อนจะแพ็คเลยถามออกไปเพราะมันก็หลายชุดอยู่นะ
“มันเพิ่งเริ่มทำแล้วฉันก็เพิ่งจะจบเลยลองดู ตอนแรกๆคนสั่งก็ไม่ได้เยอะขนาดนี้อันนี้พอได้บ้างมันเลยต้องหางานประจำไปก่อน”
ฉันอธิบายคนตัวสูงก่อนจะกดปริ้นที่อยู่ของลูกค้าที่คอนเฟิร์มแล้วจ่ายเงินแล้วในไลน์แล้วก็บนแพลตฟอร์มต่างๆด้วย อืม วันนี้ยอดได้เยอะพอนึกขึ้นได้เลยถามคนตัวสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ
“แล้วไปรษณีย์มันไกลจากที่นี่ไหม ?”
“ก็ไม่เท่าไหร่ ทำไมอะ จะไปส่งของเหรอ”
“อืม”
“งั้นเดี๋ยวพาไป”
ผมบอกยัยตัวแสบจากนั้นก็ช่วยยัยนี่แพ็คของจนเสร็จแล้วก็พากันออกจากบ้านมาพอส่งของเสร็จก็กลับมาบ้านอีกรอบเลยหันมาบอกยัยตัวแสบที่นั่งอยู่ข้างๆ
“ไม่ต้องปิดประตูนะ เดี๋ยวจะเอารถไปจอดแล้วไปเอาชุดนอนแล้วไปหา”
ฉันหันมามองคนตัวสูงแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรพอลงจากรถแล้วเขาเดินเข้าบ้านไปก็เลยรีบล็อกประตูหน้าบ้านแล้วรีบขึ้นมาชั้นบนเพื่ออาบน้ำ
“ยังไม่ได้คุยกันรู้เรื่องเลยจะมานอนด้วยแล้ว กูช้าหรือไอ้นี่เขาเร็วไป”
ผมมาถึงก็เห็นว่าประตูมันล็อกแล้วก็เห็นว่าไฟในตัวบ้านเหมือนจะปิดหมดแล้ว
“อืม แฟนกูเขาท้าทายอำนาจมืดกูแล้ว”
ครืดดดดด
ผมที่กำลังจะเดินปีนรั้วเข้าไปได้ยินเสียงโทรศัพท์ตัวเองดังขึ้นมาพอเอาออกมาดูก็เป็นเบอร์ของไอ้นาย อ๋อ ผมลืมบอกไปเพื่อนผมมี ไอ้นาย ไอ้พลัส ไอ้โอ๊ต ไอ้ต๊ะ แล้วก็ไอ้วิน ผมกดรับสายแล้วถามมันออกไป
“เออว่า”
[สัสโยมาผับกับพวกกูปะ พวกกูนัดกันทั้งห้องเลยก่อนฝึกงานกินด้วยกัน]
“เออๆ เดี๋ยวออกไป”
[เยี่ยมยอด มาที่เดิมเจอกันสามทุ่ม]
“เออๆ”
ผมวางสายแล้วก็เดินเข้าบ้านเพื่อไปอาบน้ำ พออาบน้ำแต่งตัวผมก็ขับออกจากบ้านมา
“เฮ้อ เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ยไหนดูสิพรุ่งนี้สอนวิชาอะไรบ้าง ใส่ชุดไทยสีขาวๆไปแล้วกัน”
ฉันเตรียมเนื้อหาการสอนปและปริ้นชีทตามจำนวนนักเรียนแล้วก็หันมาเตรียมชุดเอาไว้เลยหยิบชุดไทยที่เป็นผ้าไทยแล้วก็ตัดเป็นแพทเทิร์นตามชุดแฟชั่นทั่วไป พอเตรียมของอะไรเสร็จเรียบร้อยก็มาปิดไฟนอน
“สัสโย กูคิดว่าจะไม่มาแล้วนะเนี่ย”
“เออจริง”
ผมนั่งใกล้พวกไอ้นายก่อนจะถามพวกมันกลับไปอย่างงงๆ
“แล้วทำไมกูต้องไม่มา”
“เอ้า ก็มีแฟนกูคิดว่าจะอยู่กับแฟน”
“อืม พอไอ้สัสยิ่งพูดบรรยากาศยิ่งเปลี่ยน”
“ทำไมวะ มึงทะเลาะกับแฟน”
“เปล่าหรอก อิแปมนี่เพิ่งมามึงกะจะเอาให้เมาเลย”
“เออน่า กูจะเมาอะไร”
ผมนั่งกินไปได้สักพักก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินมาชนที่ไหล่เบาๆเลยหันไปมองด้วยหน้านิ่งๆ
“เออ ขอโทษค่ะเดินไม่ทันระวัง”
“อิเค้ก ผัวมึงมา”
“เฮ้ย มึงยุ่งกับเมียกูเหรอวะ”
“สัสโย”
“หึ กูกำลังหาที่ระบายจากเมียกูอยู่พอดี”
ผมลุกขึ้นก่อนจะกอดอกแล้วถามไอ้ผู้ชายตรงหน้าออกไป
“น้ำหน้าอย่างกูเนี่ยนะจะยุ่งกับเมียมึง สวยไม่ได้ครึ่งเมียกูเลย แล้วหัดควบคุมพฤติกรรมเมียมึงบ้างนะผัวไม่อยู่ก็จะหาผัวใหม่ซะละ!!”
“พี่มันว่าหนูทั้งๆ ที่มันจับแขนหนูอะ”
“มึงว่าเมียกู”
ผมกอดอกมองไอ้ผู้ชายตรงหน้าก่อนจะต่อยหน้ามันไปแรงๆแล้วก็ใช้เท้าถีบไปที่หน้าท้องจนมันล้มลงไป ฮึ มาได้ถูกจังหวะเลยมึงเมียกูยิ่งไม่ให้เข้าบ้านอยู่จะเอาให้แม่งหนัก ผมนั่งคร่อมบนตัวมันพร้อมกับรัวหมัดไปที่หน้ามันหลายทีด้วยอารมณ์โมโห
พลั้ว พลั้ว พลั้ว!!
“ฉิบหาย กูว่าแล้วไง”
“ทำไมวะไอ้นาย ไอ้โยมันเป็นอะไรวะ”
“เออ นั่นดิ กูก็เห็นว่าไอ้โยมันปกตินะ”
“มันทะเลาะกับเมียมันมาอะสิ ไอ้สัสนั่นแม่งตายแน่”
“ฉิบหาย”
พลั้ว พลั้ว พลั้ว!!!
ผมต่อยมันจนหน้ามันแตกแล้วก็ลุกขึ้นก่อนจะใช้เท้ากระทืบไปตามตัวของมันแรงๆ พร้อมกับพูดออกไปเสียงดัง
ตุบ ตุบ ตับ ตุบ!!!
“หึ ฟังนะไอ้สัส!! เมียมึงกูไม่สนใจหรอกไอ้ควาย!! ตอแหลขนาดนี้เป็นผัวก็รู้จักสันดานเมียตัวเองด้วย!!”
ปี๊ด ปี๊ด
ผมเท้าเอวก่อนจะเห็นว่าตำรวจเข้ามาในร้านแล้วหลังจากนั้นเมียมันก็บอกว่าจะเอาเรื่องตอนนี้ผมกับเพื่อนก็เลยมาอยู่ที่สถานีตำรวจแล้วเรียบร้อย แต่ผมสนิทกับร้อยเวร เพราะเป็นเพื่อนรุ่นพี่นี่แหละเอารถไปแต่งลายบ่อยแล้วดูมันถามผม
“ไอ้โย มึงอีกแล้ว”
“เออสิ มึงไปถามมันเอาไงแต่เมียมันตอแหลมาหากูก่อนแล้วกูไม่ได้เล่นด้วย สภาพนั้นกูไม่เอาหรอกเมียกูสวยกว่าเยอะ”
“เออๆ แล้วไม่มาแค่สองอาทิตย์มีเมียแล้วสัสเอ๊ย”
“สัสโยแล้วเราต้องโทรหาพี่มิ้มปะวะเขาเป็นที่ปรึกษาเราอะ”
ผมยิ้มมุมปากก่อนจะหันไปบอกไอ้แปมที่ถามขึ้นมา
“งั้นมึงโทรไปบอกแล้วก็ขับรถไปรับมาตรงข้ามบ้านกูอะเดี๋ยวกูพาเมียกูกลับเอง”
“สัสเอ๊ย ค่าน้ำมันด้วย”
“อะ เอาไป”
ผมหยิบเงินในกระเป๋าให้มันไปสองพันแล้วก็เห็นไอ้แปมมันไหว้แล้วพูดกลับมา
“เชี้ยโย พ่อพระของเพื่อนรอแป๊บ”
- ผู้เขียน
