"ทำไมหน้าซีดแบบนั้นแป้งหอม เป็นอะไรหรือเปล่า?" เจ๊เครซี่ถามปาริฉัตรทันทีที่เห็นใบหน้าซีดเซียวของรุ่นน้อง
"หนูไม่เป็นอะไรคะ" ปาริฉัตรตอบเจ๊เครซี่พลางส่งยิ้มเจื่อนให้รุ่นพี่
"ไม่เป็นอะไรแน่นะ?" เจ๊เครซี่หรี่มองใบหน้าสวยอย่างจับผิด เพราะก่อนหน้านี้รุ่นน้องของเธอยังหน้าตาสดใสอยู่เลย แต่หลังจากที่ปาริฉัตรแยกไปเข้าห้องน้ำ พอกลับมาอารมณ์รุ่นน้องก็เหงาหงอยอย่างเห็นได้ชัด
"จริงค่ะ ว่าแต่เจ๊สั่งข้าวให้หนูหรือยัง?" หญิงสาวหลบสายตารุ่นพี่เพราะกลัวจะแสดงพิรุธออกมาพลางเฉไฉไปหาเรื่องอาหารที่จะรับประทาน
"สั่งแล้ว นั่นไงได้พอดี" เจ๊เครซี่บอกแล้วพยักหน้าไปทางป้าเจ้าของร้านที่ถือจานข้าวสองจานมาทางโต๊ะที่พวกเธอนั่งอยู่พอดี
หลังจากที่นั่งรับประทานไปเกือบหมดจาน ปาริฉัตรที่นั่งอัดอั้นใจมาตลอดรวบรวมความกล้าเอ่ยถามรุ่นพี่ที่นั่งฝั่งตรงข้าม
"เจ๊เครซี่คะ เสี่ยมีผู้หญิงเยอะเหรอคะ?" หญิงสาวพูดเสียงแผ่วเบา
