พักกลางวัน เสี่ยภาคินทร์ได้เรียกให้ปาริฉัตรขึ้นไปรับประทานอาหารกลางวันด้วยและเขาก็ให้หญิงสาวมานั่งที่ตักกว้างแล้วตักข้าวป้อนให้เขาอีกเช่นเคย
"พรุ่งนี้หยุดใช่ไหม?" เสี่ยหนุ่มถามแล้วอ้าปากกว้างงับช้อนที่มีข้าวอยู่ภายในนั้นที่คนบนตักยื่นมาจรดปากเขา
"ใช่ค่ะ ทำไมคะ?" หญิงสาวตอบแล้วจ้องมองใบหน้าหล่อของเสี่ยหนุ่มอย่างสงสัย
"ทำตัวให้ว่างไว้ ฉันจะไปซื้อของเข้าห้องเธอหน่อย"
"ซื้ออะไรเหรอคะ? หนูก็ไม่มีอะไรขาดนี่คะ ซื้อครบหมดแล้ว" ปาริฉัตรขมวดคิ้วในขณะที่เอ่ยออกมา ของใช้จำเป็นเธอได้ซื้อมาหมดแล้วเขาจะต้องซื้ออะไรอีก
"เดี๋ยวพรุ่งนี้เธอก็รู้" เสี่ยหนุ่มเอ่ยพลางกระตุกยิ้มที่มุมปากขณะที่สายตายังจ้องที่หน้าจอ เขาตั้งใจไปซื้อเตียงหนา ๆ นุ่ม ๆ สักหน่อย เวลาที่ทำกิจกรรมแนบชิดกันจะได้ไม่มีอุปสรรคเหมือนคืนก่อน หญิงสาวที่มองหน้าเขาอยู่รู้สึกไม่ไว้ใจในรอยยิ้มร้ายของเขาเอาเสียเลย
ทันใดนั้น โทรศัพท์เครื่
