6. เก็บดอก (NC)
1740 คำ
สองชั่วโมงต่อมา
ปาริฉัตรนั่งอยู่เงียบ ๆ แต่ข้างในเธอตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก สองมือเล็กประสานกันแน่น เหงื่อออกเปียกจนชุ่มมือบางทั้งสองข้างของเธอ ดวงตากลมโตเหลือบมองไปยังเสี่ยหนุ่มเป็นระยะ ๆ
เสี่ยภาคินทร์เมื่อบอกกับเธอแล้ว เขาก็นั่งก้มหน้าจัดการเอกสารตรงหน้าโดยไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองหญิงสาวอีกเลย เสี่ยหนุ่มปล่อยให้แม่กวางน้อยนั่งทำใจไปก่อน เตรียมตัวเตรียมใจเพื่อรอเวลาที่เขาจะพาเธอขึ้นเขียง เสี่ยภาคินทร์คิดแล้วกระตุกที่มุมปากยกขึ้นยิ้มออกมาอย่างร้ายกาจ
ครืด!
เสียงเลื่อนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ของเสี่ยภาคินทร์ทำเอาปาริฉัตรที่นั่งรอเงียบ ๆ ถึงกับสะดุ้ง และเมื่อเธอหันไปยังเสี่ยหนุ่มก็พบเขาเดินตรงมายังเธอด้วยใบหน้าเรียบเฉยช่างผิดกับสายตาคมที่มองเธอ ทำเอาหญิงสาวรู้สึกร้อนวูบขนแขนตั้งขึ้นอัตโนมัติ
"ไปกัน" เสี่ยภาคินทร์เอ่ยกับหญิงสาวด้วยเสียงทุ้มต่ำก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยไม่รอคนที่เขาเอ่ยชวนทำปาริฉัตรต้องรีบคว้ากระเป๋าสะพายที่วางไว้บนพื้นโซฟานุ่มข้างตัวแล้วรีบลุกขึ้นขยับขาก้าวเดินตามคนร่างใหญ่ออกไป
เมื่อมาถึงชั้นล่างของคาสิโน เสี่ยภาคินทร์ได้เดินเข้าไปหาการ์ดสองคนที่ยืนคุมบ่อนหน้าห้องแลกชิพ
"เรียบร้อยดีไหม?" เสี่ยหนุ่มถามลูกน้องออกไปด้วยน้ำเสียงเข้มฟังดูน่าเกรงขาม
"เมื่อกี้มีคนเมาแล้วก่อกวน ผมจัดการเรียบร้อยแล้วครับ" การ์ดหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่บอกกับเสี่ยหนุ่ม ปกติจะมีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นแทบจะทุกวัน เขาจึงจัดการได้อย่างไม่ยาก
"อือ ดี" เสี่ยภาคินทร์เอ่ยกับลูกน้อง แล้วหันกลับไปมองร่างบางที่ยืนอยู่ห่างจากเขาพอสมควร หญิงสาวกำสายกระเป๋าสะพายแน่นพยายามยืนหลบหลีกผู้คนที่เดินสวนกันไปมาขวักไขว่
"มานี่" เสี่ยหนุ่มเรียกพลางพยักหน้าเล็กน้อยให้เธอต้องสาวเท้าเข้ามาใกล้ ๆ เขา
เมื่อปาริฉัตรเดินเข้ามาใกล้ มือหนาของเสี่ยหนุ่มเอื้อมไปดึงต้นแขนเล็กแล้วกระตุกเข้ามาจนชิดร่างใหญ่ของเขาแล้วยกแขนแกร่งพาดไหล่บางเธอไว้ การกระทำเช่นนั้นให้หญิงสาวตกใจยืนตัวแข็งทื่อ ที่ผ่านมาเธอไม่ค่อยได้ใกล้ชิดผู้ชาย ส่วนใหญ่ก็มีแต่ยืนคุยกับลูกค้าเพื่อรับออร์เดอร์เสียมากกว่า เพื่อนที่เรียนมาด้วยกันก็มีแต่ผู้หญิง หญิงสาวขืนตัวไว้แล้วก้าวขาเพื่อที่ออกห่างจากเขา
เสี่ยภาคินทร์ชักสีหน้าหลุบตาลงมามองใบหน้าที่ตกใจของเธอ เขาออกแรงรั้งตัวเธอเพียงนิด ร่างบางก็ขยับเข้ามาติดกับอกแกร่งได้ดั่งใจ แขนแกร่งกดไหล่เธอไว้เพื่อไม่ให้เธอได้ขยับเขยื้อนไปไหน
เสี่ยภาคินทร์ยังยืนคุยกับการ์ดต่อโดยมีร่างบางอยู่ในวงแขน ขณะที่ยืนสั่งงาน เสี่ยหนุ่มได้กลิ่นหอมอ่อนโชยมาจากตัวของหญิงสาว เขาเผลอสูดลมหายใจเอากลิ่นหอมเข้าปอดไปหลายต่อหลายครั้ง แก่นกายพองตัวขึ้นภายใต้กางเกงเพียงแค่ได้กลิ่นหอมจากตัวเธออย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ปาริฉัตรก้มหน้างุด สายตาก้มมองที่พื้นยืนฟังเสี่ยหนุ่มสั่งการลูกน้องจนเสร็จเรียบร้อย
"ไอ้หมอกมันหายไปไหน?" เสี่ยภาคินทร์ถามการ์ดคนเดิมพลางมองหาลูกน้องคนสนิท
"เห็นบอกว่าไปห้องน้ำครับ อ้อ มาโน่นแล้วครับเสี่ย" การ์ดหนุ่มพูดออกพลางหันมองทางไปห้องน้ำ แล้วก็พบว่าร่างสูงของหมอกเดินมาพอดี
"เสี่ยจะกลับแล้วเหรอครับ?" หมอกถามผู้เป็นนายแล้วยกข้อมือขึ้นดูนาฬิกา ปกติเสี่ยจะไม่ออกจากคาสิโนเวลานี้ถ้าไม่มีธุระที่ไหน
"อือ เอากุญแจรถมา กูจะขับเอง" เสี่ยภาคินทร์บอกกับหมอกด้วยเสียงทุ้มเรียบ
"เสี่ยจะไหนครับ? ผมขับให้ดีกว่า" หมอกถามขณะที่มือหนาล้วงกระเป๋าควานหากุญแจรถ
"กูจะไปเก็บดอก" เสี่ยหนุ่มบอกกับลูกน้องพลางเหลือบมองร่างบางที่อยู่ในวงแขน ทำให้หมอกเข้าใจเหตุการณ์ได้ทันทีจึงรีบยื่นกุญแจรถให้เสี่ยรวดเร็วไม่มีรั้งรอ
"นี่ครับเสี่ย"
"ถ้าไม่มีเรื่องสำคัญ อย่าโทรไปขัดจังหวะกู" เสี่ยภาคินทร์พูดออกมาเสียงเข้ม มือใหญ่รับกุญแจจากหมอกแล้วหันมาหากับหญิงสาวที่ยืนก้มหน้านิ่ง
"ไป" เสี่ยหนุ่มเอ่ยขึ้นพลางรั้งตัวหญิงสาวที่อยู่ในอ้อมแขนให้เดินไปด้วยกันเพื่อออกไปยังด้านหน้าคาสิโน
"เด็กใหม่เสี่ยเหรอเฮียหมอก ทำไมเด็กจังวะ? เสี่ยเปลี่ยนแนวแล้วเหรอเนี่ย?" การ์ดหนุ่มหันมาถามคนสนิทเสี่ยภาคินทร์
ปกติผู้หญิงที่มาหาเสี่ยมีแต่คนแต่งตัวจัดจ้าน หน้าอกหน้าใจใหญ่มหึมา แถมแต่ละคนยังนุ่งน้อยห่มน้อยเหมือนคนไม่มีเสื้อผ้าใส่ ไม่ใช่เด็กสาวที่แต่งตัวมิดชิดแบบนี้
"ลูกหนี้เสี่ยเขา มึงไม่ต้องไปยุ่งเรื่องของเสี่ย แยกย้ายกันไปทำงานได้แล้วไป" หมอกพูดเสียงดุกับการ์ดหนุ่มแล้วหันหลังเดินจากไปเพื่อไปปฏิบัติหน้าที่ต่อ
บนรถหรูคันใหญ่ เสี่ยภาคินทร์เลื่อนกระจกลงแล้วหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาใส่ปาก เขาจุดไปแล้วเหลือบมองปาริฉัตรด้วยหางตา
"กลัวเหรอ?" เสี่ยหนุ่มเอ่ยออกมาเป็นเชิงถามแล้วพ่นควันสีขาวออกจากปากหนา
"ค่ะ" ปาริฉัตรตอบแล้วขยับตัวเบียดกับประตูรถอีกฝั่ง
"เธอไม่เคย?" เสี่ยหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเดิม หันมามองหน้าหวานที่ตอนนี้ออกสีแดงเรื่อเมื่อโดนเสี่ยหนุ่มถามออกมาตรง ๆ
"ค่ะ" หญิงสาวตอบออกมาเหมือนเดิม ทำตัวลีบเล็กยิ่งกว่าเดิม
เอี๊ยด!
เสียงล้อรถลากถนนเป็นรอยยาว หญิงสาวหันมองไปรอบ ๆ อย่างตกใจ แล้วก็พบว่ารถของเสี่ยมาจอดหน้าร้านขายยาร้านหนึ่ง
"เดี๋ยวมา" เสี่ยภาคินทร์บอกกับเธอแล้วลงจากรถไป ผ่านไปครู่หนึ่ง เสี่ยกลับขึ้นมาพร้อมกล่องยาสี่เหลี่ยม
"เอาไว้กินหลังฉันเสร็จ" เสี่ยหนุ่มบอกแล้วกระชากรถออกไปอย่างไว
"ยาคุมฉุกเฉิน" ปาริฉัตรอ่านฉลากข้างกล่องเสียงเบา
"ฉันจะสดกับเธอ ฉันไม่ใส่ถุงยางให้เสียอารมณ์หรอกในเมื่อเธอยังซิง" เสี่ยหนุ่มบอกแล้วหมุนพวงมาลัยรถเลี้ยวเข้าไปจอดหน้าโรงแรมห้าดาวแห่งหนึ่ง ปาริฉัตรตะลึงใบหน้าซีดเผือด ตัวเธอแข็งทื่อไม่ขยับขณะที่มือเล็กกำกล่องยาที่เสี่ยหนุ่มซื้อมาให้จนยับยู่ยี่ ถึงจะมียาคุมแต่เธอก็กลัวท้องอยู่ดี
ห้องที่เสี่ยภาคินทร์เช็คอินเป็นห้องสวีทหรูซึ่งอยู่ชั้นบนสุดของโรงแรม พนักงานขึ้นมาเปิดห้องให้แล้วยื่นกุญแจการ์ดสีทองให้กับเสี่ย เสี่ยภาคินทร์ยื่นแบงค์สีเทาให้ใบหนึ่ง จากนั้นพนักงานจึงได้ออกจากห้องไป
เสี่ยภาคินทร์หันมามองหญิงสาวที่ยืนนิ่งอยู่หน้าประตู เขาก้าวเท้ายาวเข้ามาหาแล้วปลดกระเป๋าสะพายเธอให้หลุดออกจากบ่าเล็ก
ตุบ!
เสียงกระเป๋าเธอหล่นลงที่พื้นพร้อมกับตัวเธอที่สะดุ้งเมื่อเสี่ยหนุ่มประกบปากหนาเข้ากับปากอิ่มของเธอ ปาริฉัตรเม้นปากแน่นแต่ก็ต้องเผยอออกเพราะโดนมือแข็งบีบเข้าที่ปลายคาง เสี่ยหนุ่มตวัดลิ้นเข้ามาในโพรงปากแล้วดูดกลืนความหวานอย่างมูมมามจนเกิดเสียงลามกขึ้น
"อืม" เสี่ยหนุ่มครางออกมาในลำคออย่างพอใจเมื่อดูดกลืนความหวานในปากน้อยของเธอจนพอใจ เขาถอนริมฝีปากออก น้ำลายไหลยืดตามมาแล้วหยดลงที่หน้าอกเธอ ที่ตอนนี้กระเพื่อมขึ้นลงเพราะเหนื่อยหอบจากการโดนเสี่ยจู่โจม
"จะใส่อะไรมิดชิดขนาดนี้วะ!" เสี่ยหนุ่มบ่นขณะที่รูดซิบเสื้อคลุมแขนยาวของเธอออก
"เอ่อ เสี่ย" ปาริฉัตรจับเสื้อเข้าหากันแน่น ไม่ให้เสี่ยดึงออกไปจากตัวเธอ
"ไม่ถอดแล้วจะเอากันได้ยังไง ถอดออก" เสี่ยหนุ่มชักสีหน้าเมื่อเห็นหญิงสาวขัดขืน มือหนาปัดมือเล็กเธอออกแล้วดึงเสื้อคลุมเธอทิ้งไป จากนั้นดึงเสื้อยืดสีขาวขึ้นทางศีรษะ ตามด้วยกางเกงยีนส์ขายาวที่เสี่ยหนุ่มดึงให้พ้นไปทางขาเรียว
"ซ่อนรูปนะเธอน่ะ" เสี่ยหนุ่มกวาดตามองร่างบางที่ตอนนี้เหลือแต่ยกทรงกับกางเกงในตัวจิ๋ว หญิงสาวใช้มือปิดทั้งส่วนบนส่วนล่างแต่ก็ไม่มิดเพราะมันใหญ่กว่ามือเธอมาก เสี่ยหนุ่มเลียริมฝีปากหนาอย่างหื่นกระหาย
"เราไปต่อกันที่เตียงดีกว่า" ว่าแล้วเสี่ยหนุ่มก็ย่อตัวลงอุ้มเธอขึ้นมา
"ว้าย!" ปาริฉัตรร้องออกมาอย่างตกใจ แขนเรียวรีบตวัดกอดคอเขาแน่นเพราะกลัวตก ทำให้อกอวบของเธอเบียดกับอกแข็งโดยมีเสื้อเชิ้ตเนื้อบางของเสี่ยหนุ่ม และฟองน้ำของยกทรงอยู่ระหว่างกลางของทั้งคู่
"อา นิ่มชะมัด" เสี่ยภาคินทร์เอ่ยออกมาเสียงพร่าเมื่อโดนอกอวบเบียดไปมายามที่เขาเดิน แก่นกายกลางตัวขยายใหญ่พองขึ้นจนเขาปวดหนึบ
ปาริฉัตรเมื่อรู้ตัวว่าเสี่ยพูดถึงหน้าอกตัวเองก็รีบคลายแรงแขนที่กอดคอเสี่ยออก แต่ก็ช้าไปเมื่อเสี่ยหนุ่มขยับวงแขนเข้าจนอกอวบเธอแนบชิดกับอกเขาแล้วปากหนาก็ฉกวูบเข้าประกบจูบปากอิ่มของเธอดูดดื่มทันที
"ทั้งหอมทั้งหวาน แบบนี้คงต้องลองชิมทั้งตัว" เสี่ยหนุ่มเอ่ยน้ำเสียงแหบพร่า คุมอารมณ์กระสันของตัวเองแทบไม่อยู่ เขาวางร่างบางของแม่กวางน้อยลงบนเตียงนุ่มแล้วโน้มร่างบึกบึนของตัวเองตามลงไปทาบทับทันที
**********************
ยัง เสี่ยยังเก็บดอกเบี้ยไม่เสร็จ เดี๋ยวมาต่อคืนนี้?
- ผู้เขียน
