"เสี่ย หนูเหนื่อย" ปาริฉัตรเอ่ยปากบอกเขาขณะก้มลงไปมองที่แผงอกหนาตรงหน้า เธอไม่กล้าสบสายตาคมที่แฝงไปด้วยความต้องการนั้นได้
"อย่างอแงน่าแป้งหอม นอนเฉย ๆ แท้ ๆ ฉันเป็นคนทำยังไม่เห็นจะเหนื่อยเลย" เสี่ยภาคินทร์พูดพลางดึงท่อนเนื้อใหญ่ให้หลุดออกจากกลางตัวเธอ น้ำสีขาวข้นที่ถูกกักอยู่ในนั้นไหลตามออกมาแล้วตกลงบนหนังสีดำของโซฟา
"ก็นั่นเสี่ยนี่คะ อ๊ะ!" หญิงสาวแย้งแต่ก็ต้องร้องออกมาเพราะโดนคนตัวใหญ่จับตัวเธอพลิกคว่ำอย่างรวดเร็ว มือหนาดึงสะโพกเธอขึ้นมายกสูงให้เสมอกับหน้าขาแกร่งของเขา
"พูดมาก" เสี่ยหนุ่มต่อว่าเธอพลางดึงชายกระโปรงขึ้นไปไว้ที่เอวคอด เผยให้เห็นก้นกลมขาวเนียนน่าตีของหญิงสาว เสี่ยหนุ่มเห็นแล้วเกิดอาการหมั่นเขี้ยวจึงประทับมือไปที่แก้มก้นของเธอไม่แรงมากนัก
เพี๊ยะ!
"เอ๊ะ! หนูเจ็บนะคะ" ปาริฉัตรหันมาต่อว่าเสี่ยหนุ่ม
"หึ น่าตี" เสี่ยหนุ่มพูดออกมา เขาไม่สนใจเสียงแหวของแม่กวางน้อยเพราะกำล
