น้ำแข็งถูกทะลาย

1251 คำ
แสงแดดส่องตาสาวน้อยร่างบางงัวแงอยู่บนเตียงขนาดคิงไซส์ เงาของพระอาทิตย์สะท้อนร่างสูงยืนอยู่ระเบียงพร้อมแก้วกาแฟสีขาวในมือ หญิงสาวขยี้ตาเพื่อให้มองเห็นภาพตรงหน้าได้ชัดขึ้น " หลับสบายมั้ย " เมื่อได้ยินคำถามเธอจึงได้สังเกตุรอบข้างและจำได้ว่าเมื่อคืนเธอนอนที่โซฟา แต่ทำไมถึงได้มาตื่นที่ห้องนอนได้ เมื่อคิดได้กระนั้นก็ควานสำรวจร่างกายเสื้อผ้ายังอยู่ครบ " คุณละเมอเดินมา " ไม่รอดสายตาคนตัวสูงเขาจึงเอ่ยบอกหญิงสาวได้แค่นึกย้อนตามคำพูด " หรอคะ ละเมอก็ละเมอ " เธอยอมรับตามคำบอกเขาหลังจากที่พยายามนึกยังไงก็นึกไม่ออก เขาหันหลังมองวิวด้านนอกก่อนจะยกกาแฟขึ้นจิบพลางนึกขำกับท่าทีของหญิงสาว " เราจะกลับกันตอนไหนคะ " เสียงหวานถามเมื่อมายืนด้านข้างเขา " พรุ่งนี้ " คำตอบที่แสนสั้นก่อนเขาจะเดินหนีเธอไปนั่งที่โซฟาและหยิบmacbookออกมาทำงานต่อ หญิงสาวในชุดเดรสลูกไม้ฝรั่งเศษสีครีมผมยาวพริ้มสยายตามสายลม เมื่อเดินมาใกล้คนตัวสูงกลิ่นหอมลอยเตะจมูกคนตัวสูงที่นั่งทำงานจนสะดุดสายตาวูบไหวเล็กน้อย " งานด่วนหรอคะ ถ้างานด่วนเรากลับเลยก็ได้นะคะ " หญิงสาวเอ่ยขึ้นเมื่อสังเกตุห็นสีหน้าของคนที่นั่งดูหน้าจอด้วยคิ้วที่เป็นปม " ไม่เท่าไหร่ ไปเถอะ " น้ำเสียงที่ดูอ่อนนุ่มกว่าปกติเปล่งออกมาก่อนที่คนตัวสูงจะเดินนำออกจากห้องไป " พูดดีๆกับเขาก็เป็นหนิ ทำไมต้องดุตลอดเวลาด้วย " เสียงหวานพูดพร้อมมองตามแผ่นหลัง รอยยิ้มหวานปรากฎบนใบหน้าและเดินกึ่งวิ่งตามคนตัวสูงไปที่ห้องอาหารของโรงแรม รถเบนซ์สีดำขับเคลื่อนออกจากโรงแรมหรูหลังจากทานอาหารเสร็จ มุ่งหน้าสถานที่แห่งหนึ่ง " ไปไหนคะ " ทว่าก็ได้เพียงใบหน้าไร้อารมณ์ของเขากลับมาจนเธอเริ่มจะชิน " บอกหน่อยไม่ได้หรอคะ ไม่อยากลุ้น " หญิงสาวทำหน้าอ้อนพร้อมกับเอียงตัวเข้าใกล้คนขับเพื่อพิสูจน์อะไรบางอย่าง แต่พร้อมกันใจของเธอเองก็สั่นไหวเมื่อสบตากับคนตรงหน้าก่อนที่ต่างคนต่างหันหน้าหลบตากัน " ถึงแล้ว " เมื่อได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยพีพีลืมตามองภาพตรงหน้าทำเอาเธอตาโต มือเล็กเปิดประตูลงจากรถเดินไปยังที่ที่นึง ซึ่งเป็นโขดหินสูง มองไปเป็นทะเลกว้างสะท้อนกับแสงพระอาทิตย์ระยิบระยับ สายลมพัดผ่าน อีกด้านเป็นต้นไม้ริมชายหาด คลื่นกระทบหาดทรายสีขาว น้ำทะเลใสๆ หญิงสาวหันไปหาคนตัวสูงที่เดินตามหลังมาอย่างเงียบๆก่อนจะวิ่งเข้าโผลกอดพร้อมหยดน้ำตาใสๆที่ไหลลงข้างแก้มอย่างช้าๆ " ขอบคุณที่พาพีมาที่นี่นะคะ " ฮึกๆๆ หญิงสาวมุดหน้าเข้าแผงอกแกร่งจนคนตัวสูงไม่ทันตั้งตัว เมื่อเห็นเธอร้องไห้ เขาทำได้เพียงลูบหลังเบาๆอย่างปลอบโยน " ที่นี่เป็นที่ที่พ่อกับแม่พาพีมาเที่ยวครั้งสุดท้ายก่อนที่ " หญิงสาวหยุดคำพูดไว้ น้ำเสียงสะอื้นเศร้าทำใจของชายหนุ่มสั่นเล็กน้อยก่อนที่เขาจะพูดขึ้น " พวกท่านคงไม่สบายใจที่คุณร้องไห้ " " พีอยากมาที่นี่มาก แต่ไม่กล้ามาเพราะมันมีความทรงจำมากมายเกี่ยวกับที่นี่ พีคิดถึงพ่อกับแม่ " ว่าแล้วน้ำตาก็ไหลงอาบแก้มนวล " เวลาที่คิดถึงฉันกลับชอบมาที่นี่มันเหมือนพวกเขายังอยู่กับเรา ภาพทุกอย่างมันยังชัดเจน " สายตาทอดมองทะเลกว้างพร้อมกับพูดออกมาทำให้หญิงสาวมองเขาด้วยสายตาซาบซึ้ง " จะว่าไปชีวิตเราก็คล้ายกันดีนะคะ แต่คุณเก่งมากเลยนะคะ ที่เข้มแข็งได้ขนาดนี้ " เสียงหวานเอ่ยชมพร้อมกับมองใบหน้าหล่อก่อนที่เขาจะหันมาสบตากับเธอและก่อนที่จะได้พูดอะไรอีก ปากเล็กก็ถูกครอบงำจากปากหยักของคนตรงหน้า หญิงสาวตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก ปริญละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิง มือใหญ่เรียวยาวประคองใบหน้าหญิงสาวอย่างถนุถนอม " คุณปริญ " หญิงสาวเรียกชื่ออย่างแผ่วเบาพร้อมใจที่สั่นไหวใบหน้าที่แดงเห่อขึ้นมาทันใด แต่ไม่ทันได้เอ่ยคำใดปริญก็ทาบจูบไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันช่างเอาแต่ใจเขาขบเม้มจนเธอรู้สึกร้อนที่ปากก่อนจะอาศัยจังหวะที่เธอเผยอปากส่งลิ้นร้อนเข้าไปสำรวจข้างในอยู่ครู่ใหญ่ ชายหนุ่มถอนจูบออกช้าๆพลางมองใบหน้าหวานของคนตรงหน้าที่เขาแน่ใจว่าเขารู้สึกกับเธอยังไง ยิ่งหัวใจเต้นแรงเท่าไหรกลุ่มก้อนน้ำแข็งที่เกาะกุมอยู่ก็ยิ่งแตกสลายออกเท่านั้นและตอนนี้เหมือนมันจะหลุดออกจากหัวใจของเขาจนหมดสิ้น ก่อนที่เขาจะส่งยิ้มให้เธอเบาๆ " ท่านประธาน เรากลับกันดีกว่า แดดร้อน " สายตาที่เขามองมามันทำให้เธอรู้สึกเขินจนต้องหาเรื่องพูดขึ้นมา ชายหนุ่มจับมือเธอเดินกลับมาที่รถสัมผัสที่แบ่วเบาของเขาทำเธอใจสั่นระรัวขึ้นมา ยิ่งเห็นรอยยิ้มมุมปากยิ่งทำให้หลงไหลอยากมองแบบนี้ทุกวัน ห้องสวีทโรงแรมหรู สองกายกอดรัด ร่างหนากำยำผิวขาวเมื่อสะท้อนกับแสง เครื่องปรับอากาศที่ว่าเย็นแต่ร่างกายกลับร้อนรุ่มด้วยไฟปราถนาลิ้นเรียวสอดประสานตวัดหยอกล้ออย่างเอาแต่ใจมือหนาลูบไล้เบาๆที่เรือนร่างบางก่อนจะกอบกุมเต้าขนาดพอดีมือผ่านชุดลูกไม้ฝรั่งเศษราคาแพง อื้ออออ~ เสียงครางกระเส่าอย่างลืมตัวเมื่อมือหนาบีบเคล้นอกอวบ และเสียงนั้นทำให้คนตัวสูงยิ้ม จมูกโด่งกดลงที่แก้มนวลเบาๆก่อนจะลากผ่านลงมาที่ซอกคอหอมก่อนจะกดริมฝีปากลงเม้มจนเกิดรอยแดงจนหญิงสาวใต้ร่างตัวสั่นระริกและสะดุ้งทุกครั้งที่ปากสัมผัสเนื้อนุ่มพร้อมกับลมหายใจร้อนเร่าเป่ารดผิวบอบบาง " น้ำกับฉันเธอกลัวอะไร " เสียงถามแหบพร่าขณะคลอเคลียที่ใบหูจนหญิงสาวขนลุกซู่ไปทั่วตัว ก่อนที่เขาจะหยัดตัวขึ้นด้วยมือกำยำและมองลงที่คนใต้ร่างด้วยแววตาคมชวนสยิว หญิงสาวหันมองข้างอย่างเหนียมอายหลบสายตา เขาค่อยๆใช้มือใหญ่ลูบไล้ตามกรอบหน้าเนียนปลายนิ้วลูบไล้ตามซอกอกที่โผล่พ้นชุดออกมา ก่อนจะจัดการปลดกระดุมทีละเม็ดจนคนใต้ร่างหน้าร้อนผ่าวกับการกระทำ ชายหนุ่มหยอกล้อกับซอกคอจนกระดุมถูกเขาปลดจนหมดเผยให้เห็นอกอวบที่เด่นตระหง่านใต้บราสีขาวเนินอกขาวเนียนกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงหายใจมือเล็กยกมาปกปิดอย่างเขินอายทว่ากลับถูกมือใหญ่จับสอดประสานขึ้นไว้เหนือหัว ก่อนจะมอบจูบที่เร่าร้อนให้อีกครั้ง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม