ร่างเก้งก้างถูกหิ้วข้ามมาในป่าเขา หลังจากที่ทั้งคณะขอใบผ่านแดนและประสบกับสงครามและโจรปล้นสะดม จนมิอาจเดินทางอย่างเปิดเผยต่อไปได้อีก เส้นทางเดินทางจึงปรับเปลี่ยนได้ตามใจแล้วในยามนี้ ขบวนทั้งขบวนทิ้งสิ่งของ และค้าขายเหมาลงสู่ตลาดไปจนสิ้น และพากันพรางตัวต่อหน้าชาวบ้านและใช้เส้นทางป่าเขาอย่างเปิดเผย
ในป่าองค์รัชทายาทฉิน ลงสรงน้ำในสระและว่ายขึ้นมาสวมฉลองพระองค์เก่ามอซอ ที่ติดกายมาเพียงผืนเดียวในยามนี้
"ตู้ม เคร้ง เคร้ง เคร้ง "
ร่างกึ่งวัยเติบโตมีกล้ามเนื้อแข็งแกร่งขึ้นมาบ้างแล้ว ทรงคว้าดาบวงเดือนแล้วทะยานออกไปซุ่มดูเหตุการณ์ที่ด้านนอก ก่อนจะเร้นกายหลบซ่อน เมื่อพบว่ากลุ่มชายเมืองเส้านั้นมีแต่ยอดฝีมือชั้นยอด จึงมิสอดมือออกไป
"พวกมันตามมามากขอรับ มาเป็นกองทัพที่ด้านล่าง!!!! "
ต้าหู่ตากระตุกและกระตุกร่างองค์รัชทายาทลอยปลิวข้ามหน้าผาไปอย่างมิทันตั้งตัว ร่างทุกร่างจึงทะยานลากเจ้าพวกผู้ติดตามไป
