Chapter 1 เด็กสาวขาวน่าฟัด
1116 คำ
“อีเอื้อง! กูเรียกตั้งเมินบ่ได้ยินกะ!”
เพล้ง!
สาวน้อยวัยสิบสี่รีบวิ่งลนลานมาจากด้านหลังกระท่อมมุงหลังคาจากเก่าๆ หล่อนหอบหายใจแรง ใบหน้าละอ่อนแดงจัดด้วยความเหนื่อยและตื่นกลัว เอื้องผึ้งเห็นสิงห์คำนั่งกินเหล้าอยู่กับกำปอ เพื่อนร่วมวงพนันที่สนิทกันและมากินเหล้ากับพ่อที่บ้านบ่อยๆ
“ป้อจะใช้ข้าเจ้ายะอะหยัง”
สาวน้อยเหลือบมองเศษแก้วที่สิงห์คำเพิ่งโยนกระทบต้นไม้แตกเป็นเสี่ยงๆ อย่างเสียดาย แก้วพวกนี้หล่อนเก็บเงินอยู่นานกว่าจะซื้อมาได้ แต่พ่อก็เอาไปกินเหล้าแล้วโยนแตกเมื่อไม่ได้ดั่งใจใบแล้วใบเล่า
“ไปซื้อเหล้าหื้อกูแหม”
ชายวัยกลางคนโยนเศษเงินให้ ก่อนยกขวดเหล้ากระดกเข้าปาก เหรียญพวกนั้นปนอยู่กับเศษแก้วจนเอื้องผึ้งต้องค่อยๆ ก้มลงเก็บอย่างระมัดระวัง
“มัน... มันบ่พอ” เอื้องผึ้งบอกเสียงหวาดผวา
“อีง่าว!” สิงห์คำตวาดลั่น! “กูฮู้นะ เมื่อวานมึงเก็บบะแขว้งกุลา (มะเขือพวง) ไปขายที่กาด ถ้ามันบ่พอก็เอาตังค์มึงมารวม อย่ามางกกับกู!”
“แต่...” เอื้องผึ้งตัวสั่นด้วยความกลัว “ตังค์นั่นข้าเจ้าจะเอาไว้ซื้อข้าวหื้อพ่อกิ๋น”
“กูบ่กิ๋น” สิงห์คำโยนขวดเหล้าใส่สาวน้อย เอื้องผึ้งหลบทันหวุดหวิด “กูจะกิ๋นเหล้า ไปซื้อมาหื้อกู!”
“จ้ะ จ้ะ”
ทั้งน้ำตา เอื้องผึ้งรีบวิ่งไปทางร้านขายของหน้าหมู่บ้าน สาวน้อยสะอื้นกับชีวิตอาภัพของตัวเอง ตั้งแต่จำความได้จนโตมาป่านนี้ ไม่เคยเลยที่สิงห์คำจะอุ้มชูพูดคุยด้วยดีๆ เหมือนที่พ่อบ้านอื่นเขาทำกัน ยิ่งแม่มาตายจากด้วยโรคร้ายเมื่อปลายปีก่อน พ่อก็เอาแต่กินเหล้า เล่นพนัน จนข้าวสารแทบไม่มีจะกรอกหม้ออยู่แล้ว
ลับหลังเอื้องผึ้ง กำปอที่นั่งอยู่เป็นพยานการรังแกเด็กของสิงห์คำก็คันปากยิกๆ และถามออกมาในที่สุด
“อีเอื้องมันขาวเผื้อะขาวเผือกนะอ้าย ยิ่งโตยิ่งงาม นี่แม่มันก็ตายไปเมินแล้ว อ้ายอยู่บ้านเดียวกับมันสองคน อดใจไหวได้จะได เป็นเปิ้นนะจะจับทำเมียไม่ให้เสียความขาวความอวบของมันเลย”
กำปอกล้าที่จะใช้ฝีปากลวนลามลูกสาวของสิงห์คำ เพราะรู้ดีว่าเอื้องผึ้งเป็นลูกที่ติดท้องเมียสิงห์คำมา เรื่องนี้เขารู้กันไปทั่ว ตองนวลเคยมีผัวมาก่อน ขณะกำลังตั้งท้องผัวก็ตกเขาตายไป สิงห์คำฉวยจังหวะที่ตองนวลอยู่คนเดียวบุกเข้าไปข่มขืนจับเป็นเมีย หล่อนจึงยอมเป็นเมียสิงห์คำอย่างจำใจทนเพราะไม่มีทางเลือก ไม่มีทางหนี
แต่ตองนวลก็ไม่มีความสุข สุดท้ายก็ล้มป่วยตรอมใจตาย โดยทิ้งลูกสาววัยกำลังเติบโตสะพรั่งไว้ในเงื้อมมือสิงห์คำชายโฉด ตอนนี้ใครๆ ในหมู่บ้านต่างก็กำลังเพ่งเล็งทั้งนั้นว่าสิงห์คำจะจับลูกเลี้ยงทำเมียเมื่อไหร่
“มันยังละอ่อน”
สิงห์คำพูดในสิ่งที่กำปอคิดไม่ถึง ก่อนจะดึงเหล้าในมือกำปอไปกระดกกินแล้วไม่พูดอะไรอีก
ท่ามกลางความเงียบ สิงห์คำมองไปทางที่เอื้องผึ้งวิ่งหายลับตาไป ชายวัยกลางคนที่กำลังเมามายราวกับเห็นมโนภาพตองนวลเมียรักที่กำลังเดินกลับจากตลาดเมื่อสิบปีก่อน
ตองนวลไม่ได้รักเขา การหลับนอนกันแต่ละครั้งตองนวลฝืนทนอย่างเห็นได้ชัด แต่ใครจะรู้เล่าว่าชายชั่วแบบเขาเสือกรักตองนวลเข้าจริงๆ เต็มหัวใจ
แต่เขาไม่ได้รักเอื้องผึ้ง ไม่เอ็นดู ไม่ผูกพัน กระนั้นอีเด็กนั่นก็เสือกหน้าเหมือนเมียเขาราวกับโขกกันออกมา! ถ้ามันหน้าเหมือนคนอื่น เหมือนพ่อแท้ๆ ของมันสักหน่อย เขาอาจมีอารมณ์จับมันทำเมียอีกคนอย่างที่กำปอว่าก็ได้ ไม่เห็นต้องสนใจอะไร แค่ได้เสียวก็พอ!
แต่พอเห็นใบหน้างดงามแบบตองนวลแล้ว สีหน้าท่าทางขัดขืนเย็นชาของเมียรักก็ราวกับจะย้อนกลับมาบีบหัวใจเขา คนโฉดแบบเขาเสือกมาหัวใจอ่อนไหวกับเด็กโง่ๆ ที่หน้าคล้ายตองนวล ถ้าพูดให้ใครฟังก็คงอายไปทั้งหมู่บ้าน
สิงห์คำถอนหายใจ กระดกเหล้าเข้าปากอีกคำ
จะว่าไปพอไม่มีเมียก็เปลี่ยวเดียวดาย สงสัยคงถึงเวลาที่เขาต้องหาเมียใหม่แล้วจริงๆ
“อูยส์ แทงมาแฮงๆ เลยอ้าย”
ตั้บตั้บตั้บตั้บ!
เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังอยู่ในเรือนไม้มุงจาก แรงขย่มมหาศาลจนเรือนแทบจะโยกตามอยู่รอมร่อ ข้างใต้ร่างของสิงห์คำคือเมียใหม่สดๆ ซิงๆ ที่เขาแอบพาหนีมาจากหมู่บ้านข้างๆ
ฟองแก้วอายุยังน้อย แต่แรดอยากมีผัวและชอบชายแก่ลีลาเด็ดแบบเขาด้วย หล่อนจึงยอมหนีมาอยู่ด้วยกันง่ายๆ ถึงแม้ว่าพ่อของฟองแก้วจะทั้งดุทั้งหวงลูกสาวคนเดียวมากแค่ไหนก็ตาม แต่ฟองแก้วก็ไม่แคร์
“อูยส์ อีฟอง เอากันตั้งหลายทีแล้ว ทำไมคับจะอี้ ซี๊ดด อูวส์”
ตั้บตั้บตั้บตั้บ!
สิงห์คำหลับตาแหงนหน้า สองมือกดไว้บนเสื่อข้างตัวฟองแก้วจนฝ่ามือแดงเป็นรอยเสื่อ สะโพกแกร่งกระแทกเข้าใส่กลีบดอกอวบอูมไม่ยั้งแรง เขาชอบฟังเสียงฟองแก้วคราง เสียงเล็กๆ แหลมๆ หวีดดังด้วยความกระสันมันช่างยั่วอารมณ์จริง!
“อา! อา! อา!”
“ซี๊ดดด” สิงห์คำสูดปากก้มลงมองสองเต้าขาวๆ อวบๆ กำลังเด้งขึ้นเด้งลงตามแรงกระเด้า เขายกมือขึ้นขย้ำเต้านมทางซ้าย บีบเคล้นมัวเมา ก่อนก้มลงไปดูดนมจนน้ำลายเปรอะไปทั่วเต้า
จ๊วบๆๆๆ
แผล่บๆๆๆ
“อ๊า อ๊า อ้ายสิงห์ อ้ายสิงห์ อ๊าาา!”
ฟองแก้วแอ่นสะโพกตอบสนองแรงเด้าของชายวัยโชกโชนอย่างถึงพริกถึงขิง หล่อนเสร็จจนตัวเกร็งสะท้าน สิงห์คำจึงกระแทกเข้าไปสุดลำแต่ยังไม่หลั่ง เขาดึงตัวเองออกมา กระชากร่างเมียสาวให้ลุกตามมาโม้-ต่อให้
ฟองแก้วรู้งานดีจึงอ้าปากรับความใหญ่ยาวเข้าไปในปาก ทั้งเลีย ทั้งลูบลูกเล็กๆ สองลูก ทั้งดูดดึงจนเขาแหงนหน้าครางลั่น!
“อาาาาา!!!”
สิงห์คำหลับตาอ้าปากคำราม น้ำขาวขุ่นกระฉูดเข้าปากฟองแก้วจนล้นออกมาเลอะใบหน้าอ่อนเยาว์ แต่หญิงสาวก็เลียกินจนเกลี้ยง
“อร่อยจะอี้อย่าหื้อละอ่อนตี้ไหนได้กินนาเจ้า”
- ผู้เขียน
