ชายหนุ่มแลบลิ้นเลียตั้งแต่เนินอกขึ้นไปจนถึงซอกคอนุ่ม ลามไปจนถึงริมฝีปากสีชมพูหวานๆ ที่กำลังสะอึกสะอื้น เอื้องผึ้งผงะหนีด้วยความเสียใจ แต่เขาก็ล็อกแผ่นหลังบอบบางไว้ด้วยมือแข็งกระด้าง ปากและลิ้นโรมรันจนสาวน้อยอ่อนปวกเปียก หัวใจเต้นโลดด้วยความกระสัน
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ...
“อาส์ นาย”
เอื้องผึ้งอ้าปากเพราะหายใจไม่ทัน เขมกรจึงสอดลิ้นเข้าไปควานในโพรงปากสาวทันที ลิ้นร้ายไล่ต้อนจนลิ้นอ่อนแอยอมสยบราบคาบ
แม้จะยังสะอื้นซิกๆ แต่เอื้องผึ้งก็จูบตอบเขาอย่างเมามันส์ สะโพกงามขยับบนตักกว้างด้วยความปรารถนาลึกล้ำ อาส์ หล่อนต้องการเขาเหลือเกิน!
“โม้-ให้ฉันนะ”
เขากระซิบข้างริมฝีปากสาว ก่อนผละออกไปถอดกางเกงกำเจ้าความใหญ่ยาวแสนวิเศษไว้ในกำมือแล้วขยำเส้นผมอ่อนนุ่มของเอื้องผึ้ง ดึงให้หญิงสาวขยับมาใกล้
“เลียมัน เหมือนที่ฉันเลียหว่างขาให้เธอ ทำได้มั้ย”
เอื้องผึ้งเพิ่งจะได้เห็นเจ้าสิ่งนั้นใกล้ๆ สว่างๆ ขนาดนี้เป็นค
