EPISODE 02(2)
607 คำ
สามชั่วโมงต่อมา…
ห้องพักชั่วคราว
“แล้วเป็นยังไงบ้าง เขายังดูแลดีใช่ไหม” ณภัทรถามหญิงสาวที่เขานอนกอดด้วยน้ำเสียงห่วงใย
“พลอยสบายดี เขาดีกับพลอยทุกอย่าง พี่นิกไม่ต้องห่วงพลอยแล้ว พลอยว่าพลอยแพ้ความดีความพยายามของเขาแหละ พลอยเริ่มรู้สึกดีกับเขาแล้ว”
“อืม เขาคงดีกับพลอยมากจริง ๆ พลอยดูมีความสุขกว่าตอนอยู่กับพี่เยอะเลย” แม้จะผ่านมาหลายปีที่เลิกกันไป แต่ใจเขาก็ยังให้ความสำคัญกับผู้หญิงคนนี้ ถึงเธอจะแต่งงานไปแล้วก็ยังให้เธอเป็นที่หนึ่ง ต่อให้ยุ่งแค่ไหนถ้าพลอยใสโทรเรียกเขาจะมาทันทีไม่ปล่อยให้พลอยใสรอนาน ทั้งสองแอบคบหากันมาหนึ่งปีได้แล้ว
“พี่นิกลองเริ่มต้นใหม่ดูไหม เริ่มจริงจังกับใครสักคน พลอยว่าอาจจะดีก็ได้นะ”
“ไม่เอาหรอก เป็นแบบนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ พี่ชอบมีพลอยอยู่แบบนี้ พี่รักพลอยนะ” ถ้าเลือกได้ก็อยากจะให้พลอยใสกลับมาเป็นของเขา ถ้าเลือกได้วันนั้นก็อยากจะให้เป็นเขาที่เป็นเจ้าบ่าวของพลอยใส ทุกอย่างมันช้าเพราะเขาเองทั้งนั้น
“พี่นิก” พลอยใสเรียกพลางจับแขนณภัทรออกจากตัวเธอแล้วลุกขึ้นนั่ง
“ครับ”
“ต่อไปพลอยคงทำแบบนี้ไม่ได้แล้ว พลอยสงสารเขาอะ เขาดีมากจริง ๆ พลอยไม่อยากทำร้ายเขาอีกแล้ว พลอยว่าพลอยรักเขา พลอยไม่อยากเสียเขาไป”
“พี่ทำผิดตรงไหน ทำไมล่ะ”
“พี่นิกไม่ได้ทำผิด แต่ว่าพลอยอยากหยุดไว้แค่นี้ พลอยไม่อยากทำอีกแล้ว พลอยอยากสร้างครอบครัวกับเขา เราจบเรื่องนี้ตรงนี้กันนะ ให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย”
“พลอยล้อเล่นใช่ไหม ไม่รักพี่แล้วเหรอ พี่ยอมพลอยขนาดนี้แล้วนะครับ” ณภัทรลุกขึ้นนั่งคว้ามือพลอยใสมากุมไวั
“อย่ามางอแงสิคะ ก่อนจะเริ่มพี่นิกก็บอกพลอยเองว่าถ้าพลอยอยากจบเมื่อไหร่พี่นิกจะยอมทันที ตอนนี้พลอยอยากจบแล้วค่ะ เข้าใจพลอยนะ พลอยเสียเขาไปไม่ได้พี่นิก” พลอยใสพูดจบเธอจับมือเขาออกแล้วเดินมาใส่เสื้อผ้า ณภัทรมองทุกการกระทำของผู้หญิงที่เขารัก พลอยใสเป็นคนเด็ดขาดคราวนี้คงได้ตัดขาดความสัมพันธ์กันจริง ๆ “โชคดีค่ะ ดูแลตัวเองด้วยนะคะพี่นิก”
พลอยใสเดินออกไปแล้ว เค้กชาเขียวที่เขาซื้อมาฝากเธอก็ไม่เอากลับไปด้วย ทั้งที่เขารีบมาพบเธอ ทำไมสิ่งที่ได้มันเป็นแบบนี้ นึกว่าเธอจะเลิกกับผู้ชายคนนั้นแล้วกลับมาหาเขา ทำไมเป็นเขาที่ถูกทิ้ง
ตริ๊ง!
(หลานสาวกล้วย: ส่งรูปภาพแล้ว)
(หลานสาวกล้วย: ลืมใช่ไหมคะ)
(พี่นิก: ขอโทษครับ แต่พี่ไม่ว่างจริง ๆ) ในเวลานี้ไม่มีอารมณ์เอาใจใครแล้ว ถ้ายังงี่เง่าจะด่าให้เสียเลยด้วย
จาริญญานั่งมองข้อความที่ตอบกลับมาด้วยแววตาหม่นหมอง เพราะสุดท้ายก็ห้ามใจไม่ได้ จึงกดถ่ายรูปเค้กที่เตรียมไว้ไปให้พี่นิกดู เผื่อว่าเขาจะย้อนกลับมา แต่ก็ไม่เลย เขาไม่ว่าง เค้กก้อนนี้จึงตกลงถังขยะ บางทีมันก็ควรจะเปลี่ยนที่ตัวเธอ จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อพี่นิกไม่คิดจะเปลี่ยนนี่นา
แต่อย่างเจี๋ยจะเปลี่ยนอะไรได้ เจี๋ยรักพี่นิกยิ่งกว่าอะไร รักพี่นิกมาก ๆ มากกว่าตัวเองเสียอีก
- ผู้เขียน
