เสียงสายน้ำที่ดังอยู่ตรงหน้า ทำให้มือเรียวยื่นไปรองน้ำที่ไหลแรงจากก๊อกขึ้นมาลูบล้างใบหน้า ทำซ้ำ ๆ พอให้หายมึน ให้รู้สึกสดชื่น ก่อนจะเงยขึ้นมามองบานกระจกเงาในห้องน้ำตรงหน้า หยาดน้ำเกาะพราวตามใบหน้า แม้จะใช้น้ำล้างเท่าไหร่ แต่ก็ไม่สามารถล้างบางอย่างออกจากภาพในหัวได้
ภาพในตอนเช้าตรู่ยังวนเวียนอยู่ในสองจักษุ
รินรดาหลับตาลงอย่างอ่อนใจ กวักน้ำล้างหน้าอีกครั้ง... เช้านี้กว่าเขาจะปล่อยเธอลงจากเตียงมาเข้าห้องน้ำได้ ก็เขาก็เฝ้าลากนิ้วอย่างอ้อยอิ่งไปตามเนื้อตัวของเธอ แม้จะพยายามปัดออกจากร่างกี่ครั้ง แต่คนที่ดื้อดึงแถมเอาแต่ใจคนนั้นก็ยังไม่ยอม และเนื้อตัวเธอนั้นมันก็ยังไม่รักดี เพราะ...สามารถตอบสนองทุกการสัมผัสจากเขาอย่างได้ดีอีกด้วย นึกแล้วก็น่าอายเหลือเกิน
รินรดามองดูร่องรอยที่เขาตั้
