@ วันเข้าค่าย
ฉันกับยัยเกลรีบสับเท้าวิ่งราวกับไฟไหม้ตูดเพื่อที่จะให้ทันรถทัวร์ที่ทางคณะเตรียมให้ แต่ก็นั่นแหละต่อให้สับเท้ายิ่งกว่านักวิ่งนะดับชาติมันก็ไม่ทันอยู่ดี
"เอาไงดียัยพีช รถไปไม่รอเราเลยอ่ะ" ยัยเกลหันมามองหน้าฉันสีหน้าของมันตอนนี้ค่อยข้างจะเหนื่อยจากการวิ่งจากหน้ามหาลัยมายังตึกคณะ
"กลับไหม ยังไงก็ไปไม่ทันรถอยู่แล้ว" ฉันบอกเสียงเหนื่อยหลังจากพยายามสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดไปเฮือกใหญ่
บรื้นนนน~
เสียงเครื่องยนต์รถดังสนั่นขึ้นก่อนที่ตัวรถจะจอดเทียบอยู่ไกล้ๆพวกเราสองคน
"หวัดดีสาวๆให้พี่ไปส่งไหมคร้าบบ~" เสียงทะเล้นเอ่ยถามขึ้นทันทีที่ร่างสูงใต้กรอบแว่นตาสีชานั่นลดกระจกลงมา
"แน่ใจเหรอว่าจะไปส่งน่ะคอป" ฉันยิ้มถามกับคนตัวโตที่ตอนนี้ถอดแว่นกันแดดสีชานั่นออกแล้วย่นคิ้วมองเราสองคนเป็นคำถาม
"ไปส่งกาญฯเองไม่ไหว แต่ไปส่งถึงรถทัวร์ไปค่ายอ่ะพอไหว" คอปยักคิ้วกวนๆแล้วพยักเพยิดหน้าให้พวกเราขึ้
