ร่างบางถูกมือหนาของคนตัวโตลากเข้ามาในห้องแล้วเหวี่ยงลงบนเตียงนุ่มอย่างแรง โซนโถมตัวเข้ามากดทับร่างเล็กเอาไว้แววตาดุดันกดตามองมาราวกับหมาป่าล่าเหยื่อ
"โซน"
"ดิ้นหนีสิพีช" เสียงทุ้มเอ่ยบอกอย่างออกคำสั่งฉันดีดดิ้นตามที่เขาบอกแต่ไม่ว่าจะออกแรงมากเท่าไหร่ก็ไม่อาจจะผละคนบนร่างออกไปได้
"ลุกออกไปนะโซน" ฉันตวัดตามองอย่างไม่พอใจเมื่อโซนยังคงไม่ยอมลุกออกไปสักที
"เอาตัวรอดให้ได้พีช"
"....."
"เก่งแล้วไม่ใช่ไง" น้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความหงุดหงิดของโซนทำฉันหยุดชะงัก ใบหน้าหล่อที่เคยแสดงออกถึงความอ่อนโยนกับฉันตอนนี้กับเรียบนิ่งโกรธเกรี้ยวอย่างที่ไม่เคยเป็น
"ฉันขอโทษ ฉันรู้ว่าตัวเองผิด" ฉันเอ่ยขอโทษอย่างรู้สึกผิดที่ทำให้โซนต้องมาเป็นห่วงกับความสิ้นคิดที่นึกสนุกของตัวเอง
"คำพูดช่วยเอาตัวรอดไม่ได้" โซนโน้มใบหน้าลงมาใกล้จนปลายจมูกโด่งคมเฉียดผิวแก้มของฉันไป
"โซนไม่เล่นแบบนี้ ก็บอกว่าขอโทษไง"
"ขัดขืน
