ตอนที่ 16

332 คำ
เมื่อกี้พี่ครามยิ้มให้บอกตรงๆฉันเขินมากสงสัยฉันจะโชว์ความคาวมโบบ๊าของตังเองออกไป ฉันเลยแกก็เขินด้วยกันดื่มไวน์หมดแก้ว "เดี๋ยวก็เมา...ค่อยๆไปจิบ" ข้าวก็ยังไม่กินผมห้ามไม่ทัน "ฮืมม ไวน์อร่อยมาก ขออีกอีกแก้วนะค่ะ " และฉันก็เทไวน์ใส่แก้วอีกพร้อมกับทานสลัดไปด้วย "วิวที่นี้สวยมากเลย ฟ้าชอบค่ะ" "อืม...สวย " "คนหรือวิวคะ คิคิ " ฉันพูดไปขำไป "คน...." ฉันสตั้นไปสองวิก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง "ฟ้าขอไวน์อีกแก้วค่ะ " และเราสองคนก็คุยเรื่องทั่วๆไป ก่อนที่ ฉันเริ่มรู้สึกมึนเมาจากการดื่มไวน์ "ทำไมหน้าพี่ครามเอียงๆค่ะช่วยอยู่นิ่งได้ไหม" แล้วฉันก็ชี้หน้าพี่คราม "อันนั้นมันแจกัน ไม่ใช่หน้าพี่ " "อ้าวหรอค่ะ..คิคิ" "ฟ้าเมาแล้วเดี๋ยวพี่พากลับ" ผมลุกก่อนจะวางเงินไว้บนโต๊ะเดินออ้มมาหาเธอพาออกจากร้านแล้วขึ้นรถไป "ฟ้ายังไม่เมาค่ะ ขออีกแก้วสิ..." ฉันอ้อนด้วยการกอดแขนเขา ส่วมืออีข้างพี่ครามก็จับพวงมาลัย "ไม่ได้...พอแล้ว พี่น่าจะห้ามไม่ให้ดื่มแต่แรก" "ฟ้ายางงงง ไม่เมาาา" พูดด้วยเสียงยานขนาดนี้บอกว่ายังไม่เมาเดียวพ่อก็จับกดเลย คิดแล้วก็อยากกับกดจริงๆ 22:00 บ้านฟ้า "ฟ้าถึงบ้านแล้ว...กุญแจบ้านอยู่ไหน" "อยู่ไหนแล้วก็ไม่รู้...เอิ๊ก กุญแจอยู่หน๊ายยยนะออกมาเเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่กุญแจแล้วฟ้าจะเข้าบ้านได้ไง ฮื่อ ฮื่อ " " หาดีๆก่อน" พอเมาแล้วน่ารักชิบหาย "งั้นฟ้าขอไปนอนบ้านพี่ได้ไหม...คิคิ " ผมมองหน้าน้องแล้วยิ้มในใจ หึหึ "พูดแล้วห้ามคืนคำ " หึหึ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม