ตอนที่ 10

310 คำ
เช้าวันถัดมา พี่ครามนี้ฉันฝันอยู่หรอคงเป็นฝันที่ดีมากเห็นหน้าพี่ครามใกล้ขนาดนี้เหมื่อนจริงเลย "ขอจูบหน่อยล่ะกัน จุ๊ฟ...อืมม " ฉันพูดออกไป เอ๋ทำไมเหมื่อนจริงเลย เป็นฝันที่ดีจริงๆ "ยัยบื้อ นั้นเขาเรียกแค่จุ๊ฟปากไม่ใช่จูบ จูบมันต้องยังนี้" จ๊วบ..อ๊า อืม จ๊วบ อ๊า..อืม พี่ครามสอดลิ้นเข้าไปในปากฉันใช้ลิ้นกวาดไปรอบปากพร้อมกับกัดปากบนปากล่างนานพอสมควร แห่ๆ หายใจไม่ออกฉันผลักพี่ครามออกก่อน " อ่านี่ไม่ใช่ฝันหรอ! " ฉันมองหน้าพี่ครามก่อนจะมองไปรอบๆห้องนี่ไม่ใช่ห้องฉัน " พี่...อืม" ก่อนฉันจะถามพี่ครามก็จูบฉันอีกรอบ จ๊วบ อ๊า อ๊าา "หวาน..ปากหวานมากหอมไปตั้งตัวเลย" มือพี่ครามเริ่มจับใบหน้าของฉันส่วนมืออีกข้างค่อยๆ ลูบไล้ตามร่างกายก่อนที่หยุดที่สะโพกมนต์ บีบจับเบาก่อนจะลูบขึ้นไปจับหน้าอก แต่ต้องหยุดชะงักเพราะฉันดันได้สติก่อน ฉันผลักพี่ครามออกอีกรอบ แล้วรีบถอยห่าง " ฟ้ามาอยู่ห้องพี่ได้ไงค่ะทำไมพี่ไม่ไปส่งฟ้าที่บ้าน" " ก็เมื่อวานพี่ปลุกฟ้าแล้วแต่ฟ้าไม่ยอมตื่นพี่เลยพามานอนที่คอนโดพี่แทน" "งั้นฟ้าขอตัวกลับก่อนนะค่ะ" ฉันรีบลุกยิบของตัวเองบนโต๊ะของพี่คราม ที่เมื่อวานเขาน่าจะเอามาวางไว้ให้ "รอก่อนเดี่ยวพี่ไปส่ง" "ไม่เป็นไรค่ะ " ฉันรีบวิ่งออกมาเพราะอยู่ไปก็อาย คิดว่าตัวเองฝัน แล้วยังไปจูบเขาอีก อกอีฟ้าจะแตก ใจยังเต้นแรงไม่หายเลย น่าอายมากฉันไม่กล้ามองหน้าพี่ครามเลย
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม