"พวกมึงสองคน บ่นอะไรกูได้ยินนะเว้ย"
"พวกกูยังไม่ได้บ่นอะไรเลย จริงไหมไอ้คราม" แมนมันพูดยังกวนๆ
"สั่งอะไรกันยัง กูจะได้ให้เด็กเอามาเสริฟ" วินถาม
"เอาอะไรก็ได้มึงจัดมาเลย.. ขอเด็ดๆ"
"เด็ดๆของมึง คงไม่ใช่เหล้ามั่งไอ้แมน"
"อ้าวไอ้นี่ทำเป็นรู้ดีอีก"
ระหว่างมันสองคนเถียงกันอยู่สายตาผมเหลือไปเห็น ผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมไม่มีวันลืมเธอเลย
"ฟ้า.."
"ฟ้าอะไรของมึงไอ้คราม" แมนถามกลับ
นี่ผมเผลอพูดออกไปหรอ เธอสวยกว่าแต่ก่อนมากจริงๆ ตอนเด็กก็ว่าน่ารักแล้ว ทำไมยิ่งโตยิ่งสวย
"ไม่มีไร.." ผมตอบไอ้แมนไป
ตอนนี้ยัยน้ำเริ่มเมาออกไปเต้นกับผู้ชายสักแล้วส่วนฉันนั่งหงอยไปเลย ก็คงจะไม่โดนทิ้งเหมื่อนทุกคคราวหรอมั้ง
"น้องครับ สักแก้วไหมครับ" ฉันนั่งอยู่ดีๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาขอชนแก้ว แต่ฉันปฎิเสธไป
"ไม่เป็นไรค่ะพอดีมากับเพื่อนไม่ดื่มเดี่ยวต้องขับรถค่ะ"
"แก้วเดียวเองนะครับ " ฉันลังเลอยู่สักพัก
แก้วเดียวคงไม่เป็นไรหรอมั้ง
"ก็ได้ค่ะ " หนึ่งแก้วไม่มีอยู่จริงฉันเริ่มรู้สึกมึนหัวเพราะดื่มไปหลายแก้วหลังจากนั้นพี่เขาก็ชวนคุยอยู่สักแล้วก็ไป
แต่ตอนนี้ฉันอยากกลับแต่ยัยน้ำหายหัวไปไหนไม่ใช่ไปกับผู้ชายแล้วทิ้งฉันอีกนะ
ฉันจึงโทรหายัยน้ำสรุปฉันโดนทิ้งอีกแล้ว
คงต้องนั่งแท็กี่กลับแล้ว ระหว่างนั้นฉันกำลังเดินออกจากโต๊ะ ปึก!!