รักนี้ไม่มีลืม

ตอนที่ 7

"พวกมึงสองคน บ่นอะไรกูได้ยินนะเว้ย"

"พวกกูยังไม่ได้บ่นอะไรเลย จริงไหมไอ้คราม" แมนมันพูดยังกวนๆ

"สั่งอะไรกันยัง กูจะได้ให้เด็กเอามาเสริฟ" วินถาม

"เอาอะไรก็ได้มึงจัดมาเลย.. ขอเด็ดๆ"

"เด็ดๆของมึง คงไม่ใช่เหล้ามั่งไอ้แมน"

"อ้าวไอ้นี่ทำเป็นรู้ดีอีก"

ระหว่างมันสองคนเถียงกันอยู่สายตาผมเหลือไปเห็น ผู้หญิงคนหนึ่งที่ผมไม่มีวันลืมเธอเลย

"ฟ้า.."

"ฟ้าอะไรของมึงไอ้คราม" แมนถามกลับ

นี่ผมเผลอพูดออกไปหรอ เธอสวยกว่าแต่ก่อนมากจริงๆ ตอนเด็กก็ว่าน่ารักแล้ว ทำไมยิ่งโตยิ่งสวย

"ไม่มีไร.." ผมตอบไอ้แมนไป

ตอนนี้ยัยน้ำเริ่มเมาออกไปเต้นกับผู้ชายสักแล้วส่วนฉันนั่งหงอยไปเลย ก็คงจะไม่โดนทิ้งเหมื่อนทุกคคราวหรอมั้ง

"น้องครับ สักแก้วไหมครับ" ฉันนั่งอยู่ดีๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาขอชนแก้ว แต่ฉันปฎิเสธไป

"ไม่เป็นไรค่ะพอดีมากับเพื่อนไม่ดื่มเดี่ยวต้องขับรถค่ะ"

"แก้วเดียวเองนะครับ " ฉันลังเลอยู่สักพัก

แก้วเดียวคงไม่เป็นไรหรอมั้ง

"ก็ได้ค่ะ " หนึ่งแก้วไม่มีอยู่จริงฉันเริ่มรู้สึกมึนหัวเพราะดื่มไปหลายแก้วหลังจากนั้นพี่เขาก็ชวนคุยอยู่สักแล้วก็ไป

แต่ตอนนี้ฉันอยากกลับแต่ยัยน้ำหายหัวไปไหนไม่ใช่ไปกับผู้ชายแล้วทิ้งฉันอีกนะ

ฉันจึงโทรหายัยน้ำสรุปฉันโดนทิ้งอีกแล้ว

คงต้องนั่งแท็กี่กลับแล้ว ระหว่างนั้นฉันกำลังเดินออกจากโต๊ะ ปึก!!