ไร้ค่า...ไร้ราคา

1548 คำ

“คุณจะทำอะไร” เขาเห็นหญิงสาวกำลังใส่เสื้อผ้าที่เขาถอดออกเมื่อคืน ตาคมยืนมองอย่างใช้ความคิด เขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับเธอดี จนกระทั่งเฟรยาเสร็จเรียบร้อย “จะไปไหน” เขาถามขึ้นพลางมองไปที่ร่างเล็กไม่วางตา “ฉันจะกลับแล้ว” หญิงสาวบอกออกมา พร้อมกับเดินออกไปหยิบกระเป๋าสะพายที่วางเอาไว้เมื่อคืน ก่อนจะเดินออกจากห้องของเขาไปโดยที่ไม่ได้มีเสียงห้ามออกมาจากปากของเขาแต่อย่างใด พอเดินออกมาได้ น้ำตาที่พึ่งเหือดหายก็ดันร่วงผล็อยออกมาอีกรอบ เธอกลั้นใจเดินออกไปอย่างไม่คิดหันหลังกลับมา เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีครั้งไหนที่เธอรู้สึกไร้ค่าขนาดนี้มาก่อน “เฮ้อออออออ” มอเฟียสที่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิมนั้นได้แต่ถอนหายใจออกมา เขาคงคิดถูกแล้วที่ไม่สานสัมพันธ์ต่อ เพราะชีวิตของเขาไม่ควรมีใครข้างกาย เพราะเขาไม่อยากเป็นห่วงไปมากกว่านี้แล้ว ชายหนุ่มตัดสินใจเดินเข้าไปอาบน้ำเพื่อจะแต่งตัวออกไปทำงานเพราะวันนี้เขาพลาดงานเช้าไ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม