แสงแดดอุ่นๆส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาในห้องท้องฟ้าแจ่มใสหลังจากที่พายุได้โหมกระหน่ำไปแล้วเมื่อคืน อากาศแจ่มใสสะอาดหลังฝนตกทำให้มองเห็นทิวทัศน์ได้ไกลสุดลูกหูลูกตาไป่จิ๋วกลับมาเมื่อไหร่ไม่รู้เขานอนหดตัวในร่างของจิ้งจอกขาว จมูกสีชมพูใบหูที่ยาวเรียวแหลมและเผลอกระดิกทุกครั้งที่รู้สึกเหมือนว่ามีแมลงบินวนเวียนอยู่แถวใบหู
“น่ารักจัง”
เยว่ซิงแอบนึกเอ็นดูเขาในร่างจิ้งจอกขาว ทันทีที่เขาลืมตาร่างของเขาก็ค่อยๆแปรเปลี่ยนเป็นมนุษย์ เยว่ซิงรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นหลังจากนี้เธอรีบหยิบผ้าห่มมาคุมตัวของไป่จิ๋วไว้ในทันที
“อือ…เหนื่อยจังขอเติมพลังงานได้ไหม?”
“ไม่หนูจะไปเรียนสาย”
“หรือถ้าอย่างนั้นขอบะหมี่ถ้วยกับเนื้อย่างจะได้ไหมล่ะ?”
“ใครเขากินบะหมี่สำเร็จรูปตอนเช้ากันล่ะมันไม่มีประโยชน์”
“ถ้าไม่มีประโยชน์แล้วมนุษย์ทำมันขึ้นมาทำไมแสดงว่ามันต้องมีประโยชน์ถึงได้ทำขึ้นมาแล้วปกติมนุษย์กินอะไรในตอนเช้า”
“ขนมปังกาแฟข
