กายแกร่งที่โน้มลงไปใกล้พร้อมใช้ไอ้ทิ้งน้อยถูไถไปที่ต้นขาของนางเรียมทำให้นางทาสสาวต้องหดต้นขาหนี แต่นั่นยิ่งทำให้บุญทิ้งได้ใจขยับกายคลานเข้าไปใกล้
“ว้าย! พี่ทิ้งน่ะบ้า ปล่อยฉันนะ ฉันจะกลับเรือนแล้ว ประเดี๋ยวแม่ตื่นขึ้นมาไม่เห็นฉันจะยุ่ง”
“ทีเมื่อกี้ไม่เห็นน้องเรียมร้องว่าจะกลับเรือนเลย”
“ก็... ก็... ไม่พูดกับพี่ทิ้งแล้ว ขอโจงให้ฉันด้วยพี่”
“อยากได้ก็เข้ามาเอาสิ”
เมื่อคว้าร่างของนางเรียมไม่ได้ บุญทิ้งก็คว้าผ้าโจงขึ้นมาถือไว้ โดยจงใจวางทาบไว้บนไอ้ทิ้งน้อยเพื่อหวังให้นางเรียมมาคว้าผ้าไปปิดบังโคกด้านล่าง
นางทาสสาววัยละอ่อนแต่เคยคุ้นกับความใหญ่โตของบุญทิ้งมาแล้วหลายครั้ง มองผ้าโจงของตนเองที่ปิดทับ... และมีอะไรบางอย่างกำลังเคลื่อนไหวอยู่ในนั้นอย่างตื่นตัวเต็มที่
เรียมกลืนน้ำลายลงคออย่างนึกขยาดแต่ก็นึกถึงความซ
