บุญทิ้งตื่นจากภวังค์ก่อนจะยิ้มและค่อยๆ เลียไล้ปลายยอดแข็งสู้ลิ้นอย่างบางเบา เพราะนางเรียมนี้จริตจะกร้านเกินตัวจริงๆ อย่างนี้แล้วเห็นทีนางเรียมจะได้เป็นทาสนางแรกที่คุณพระท่านพึงใจก็เป็นไปได้
“น้องเรียมจ๋า จำที่พี่สอนเอาไว้ให้ดี น้องเรียมต้องโอนอ่อนผ่อนตามที่คุณพระท่านต้องการทุกอย่าง และหากเป็นไปได้น้องเรียมต้องทำอย่างนี้”
“ทำอย่างไหนหรือจ๊ะ พี่ทิ้งจ๋า...”
“อย่างนี้ไงเล่า”
“ว้าย! พี่ทิ้งก็ อะไรก็ไม่รู้”
นางเรียมร้องวี้ดว้ายแต่ก็มองไอ้ทิ้งน้อยตาไม่กะพริบ เมื่อบุญทิ้งนอนราบกับผืนหญ้าและปล่อยให้ไอ้ทิ้งน้อยตั้งโด่ แข็งเด่นจนแทบจะทิ่มหน้าทิ่มตาของนางเรียม และไม่เพียงแค่นั้นเมื่อบุญทิ้งรั้งฝ่ามือของนางเรียมเข้ามาจับ นางเรียมก็กลัวเสียจนต้องฝืนมือเอาไว้
“จับเถอะน้องเรียม พี่กำลังจะสอนสิ่งที่ผู้ชายทุกคนต้องการ ถ้าน้องเรียมทำให้คุณพระท่านเยี่ยงนี้ น้องเรียมจะได้เรือนใหม่ แม่รินก็จะได้สบาย จับสิ
