หลังจากที่ปลอบฮันนี่จนอาการดีขึ้นแล้วฉันกับคริสตัลก็ลงมาหาซื้อของกินที่โรงอาหารส่วนฮันนี่บอกว่าไม่อยากลงมาขอนั่งรออยู่บนห้องพวกเราเลยไม่ขัดอะไรเพราะเข้าใจว่าฮันนี่คงไม่อยากลงมาแล้วเป็นเป้าสายตาของคนทั้งโรงอาหารแน่ๆ ตอนนี้สภาพจิตใจเธอกำลังแย่เราเลยตกลงกันว่าจะลงมาซื้อของกินขึ้นไปกินบนห้องกับฮันนี่แทน หลังจากที่ซื้อของเสร็จในขณะที่กำลังจะเดินออกจากดรงอาหารพวกเราก็สวนกันกับกลุ่มของเลโอที่กำลังเดินเข้ามาในโรงอาหารพอดี เลโอมองมาที่ฉันนิ่งๆ ฉันก็แอบกลัวว่าเขาจะโกรธที่ฉันมาโรงเรียนเองโดยที่ไม่บอกเขามั้ยนะ แต่คงไม่เหรอกเพราะแม่ฉันโทรไปบอกเขาที่บ้านแล้วนี่นา....
“นี่...ฮันนี่ล่ะ? ยัยนั่นไม่ลงมาเหรอ?”
“แล้วเห็นลงมามั้ย? นั่นแหละคำตอบ ไปเถอะบราวน์”
มาร์ตินเดินมาถามหาฮันนี่กับพวกเราคริสตัลเลยตอบกลับเขาไปและดึงฉันเดินหนีพวกเขาทันที พวกเราเดินเข้ามาในห้องก็เจอฮันนี่นั่งฟุบหน้าลงที่โต๊ะหรือว่าฮันนี่จะ
