Leo’ s Part..
ผมเดินอยู่ข้างหลังบราวนี่ยัยนั่นดูอารมณ์ดีมากที่ได้เพื่อนสนิทมาเพิ่ม ถึงเพื่อนใหม่ที่ว่าจะเคยเป็นคนที่ไม่ชอบขี้หน้ากันมาก่อนก็ตามผมลอบยิ้มนิดๆ ที่เห็นยัยนั่นดูมีชีวิตชีวาแบบนี้แต่ยัยนั่นกลับหันหลังมามองผมนี่มันจังหวะนรกชัดๆ ผมเลยต้องรีบหุบยิ้มแล้วจ้องกลับไปที่ยัยนั่นด้วยสายตาที่ผมทำเป็นปกติ ยัยนั่นเหลือบมองตาผมเล็กน้อยแล้วรีบหันกลับไป ฮู่วววว เกือบไปแล้ว
หลังจากที่เมื่อวานไปรับยัยนั่นกลับมาจากหอเพื่อนไปส่งบ้านบราวนี่ยืนยันว่าอยากจะมาโรงเรียนเอง ผมไม่เห็นด้วยเหรอกเพราะอยากให้มาด้วยกันมากกว่าแต่ในเมื่อเป็นความตั้งใจของเธอผมก็ไม่ขัดอะไรเหรอกก่อนกลับผมจึงบอกกับเธอว่าถ้าอยากให้ผมไปรับก็บอกได้ทุกเมื่อ ผมรู้สึกดีนะที่บราวนี่กล้าพูดกับผมยาวขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะเลยดูไม่ค่อยขี้กลัวแบบตอนที่เจอกันช่วงแรก
“เลโอ เย็นนี้ไปไหนดีเพื่อน” มาร์ตินเดินมาใกล้ผมแล้วถาม
“......” ผมเหลือบตามองมันเ
