ตกเป็นข่าว
1799 คำ
“อะแฮ่ม ว่าไงสาวๆ ยังไม่ถึงเวลาเข้าเรียนเลยสนใจไปนั่งชิลล์กับผมสัก 20 นาทีไหมคร้าบบบบ^O^” มาร์ตินเอ่ยชวนในขณะที่พวกเราเดินผ่าน
-_- ‘’ >> น้ำเชี่ยว
^O^/ >> น้ำนิ่ง
-_-+ >>เลโอ
(-_-) (-_-) (-_-) (-_-) >>สิงโตที่ตั้งตาอ่านหนังสือเกี่ยวกับอะไรสักอย่างโดยไม่สนใจใคร
-3- >>นิวเยียร์
ทำไมเลโอต้องมองฉันด้วยสายตาน่ากลัวแบบนั้นอ่ะ T^T
“ม..ไม่เป็นไรจ้ะ พวกเรารีบน่ะ” ฉันยิ้มกลบเกลื่อนพร้อมจับมือของฮันนี่และคริสตัลไว้แน่น
“ฉันไม่ไปกับกิ้งก่าแบบนายเหรอก แหวะ” ฮันนี่ตอบพร้อมกรอกตาทำหน้าเบื่อหน่ายมาร์ติน
“ไม่ล่ะ พวกเราไม่ว่างน่ะ” คริสตัลตอบเสียงเรียบ พร้อมกับดึงมือฉันและฮันนี่ให้เดินออกจากตรงนั้น ขอบใจมากนะคริสตัลที่พาฉันออกมาไม่งั้นฉันได้ยืนขาแข็งขาดใจตายเพราะสายตาที่พร้อมจะฆ่าฉันของเลโอแน่ๆ
“พวกบ้านี่ ก็เข้าใจนะว่าเป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียน แต่ใช่ว่าทุกคนจะตามกรี๊ดนะ ฉันล่ะคนนึงที่รำคาญพวกนี้” ฮันนี่พูดถึงเหตุการณ์เมื่อกี้อย่างเบื่อหน่าย
“แต่มาร์ตินเป็นแฟนเก่าเธอนี่ ฮันนี่ เธอบอกเองว่าพวกเธอเคยคบกันตอนป.2ไง” คริสตัลพูดแซวฮันนี่ขึ้นมา
“โหหห นี่เธอเคยคบกับมาร์ตินด้วยเหรอฮันนี่” ไม่น่าเชื่อเลยนะเนี่ยฮันนี่เนี่ยนะจะเคยคบกับมาร์ติน ฮันนี่ดูจะไม่ชอบมาร์ตินขนาดนั้น
“ใช่ที่ไหนกันล่ะคริสตัล ฉันบอกว่ามาร์ตินมันไปกุเรื่องว่าฉันกับมันเป็นแฟนกันเพราะอยากให้ฉันโมโหจนไม่มีสมาธิตอนแข่งวิ่งสามขาต่างหากเล่า เพราะแบบนั้นทีมฉันถึงได้ที่ 2” ฮันนี่ทำหน้าโมโหเมื่อพูดถึงเรื่องในอดีตที่เกิดขึ้น
“ว่าแต่ ไม่ยักรู้ว่าเธอกับมาร์ตินเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กนะฮันนี่” ฉันพูดขึ้นอย่างสงสัย
“อย่าสนใจเลยบราวนี่ ฉันไม่อยากจำด้วยซ้ำว่าเคยรู้จักมัน ไม่อยากให้มีใครรู้ด้วยไม่งั้นทุกวันนี้ฉันไม่โดนแฟนคลับมันตั้งกลุ่มแอนตี้แบบนี้เหรอก”
นั่นสิ ตั้งแต่ฉันย้ายมา ฉันก็เห็นกลุ่มนักเรียนหญิงบางกลุ่มจ้องฮันนี่ตลอดเวลาไปไหนมาไหน แฟนคลับของพวกนี้น่ากลัวจริงๆ
“ว่าแต่เธอเถอะ อย่าคิดว่าฉันไม่เห็นนะว่าเมื่อเช้าเธอทำอะไรอยู่”
ฮันนี่หรี่ตามองมาทางฉัน ระ...หรือว่าฮันนี่เห็นฉันตอนซ้อนท้ายเลโอมา O_O” ไม่นะ ถ้าเกิดมีใครรู้ล่ะก็ฉันโดนเลโอฉีกอกแน่ๆ เลโอยิ่งชอบฆ่าฉันด้วยสายตาอยู่ด้วย
“ห..เห็นอะไรเหรอ ฉันก็มาโรงเรียนตามปกตินะฮันนี่เธอตาฝาดหรือเปล่า” ฉันรีบพูดจนลิ้นแทบพันกัน อย่าเห็นนะ ได้โปรด..
“เธอเป็นอะไรบราวนี่ทำไมต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ” คริสตัลหันมาจ้องฉันด้วยอีกคน เพื่อนๆ จ๋า อย่ามองเราด้วยสายตาแบบนั้นสิ T^T
“ม...ไม่ได้เป็นอะไรนะ ม..เมื่อเช้าก็เดินมาโรงเรียนตามปกตินะ ไม่มีอะไรเลยจริงๆ” ไม่มีเลยจริงจริ๊งงง >
“แต่เมื่อเช้าฉันเห็นเธอยืนอยู่กับเลโอนะ อย่าบอกนะว่าพวกเธอสองคนแอบคบกันอ่ะ ฮันนี่ทำหน้าเซ็งๆ เมื่อพูดออกมา
อย่าว่าแต่คบเลยฮันนี่ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเลโอคนนี้เป็นคนยังไง แต่ที่แน่ๆ เขาไม่ใช่คนที่ฉันเคยรู้จักแน่นอน แค่เขามองมาฉันก็รู้สึกเหมือนจะโดนฆ่าทุกที
“จริงเหรอบราวนี่ ” คริสตัลทำตาโตใส่ฉัน เอ่อ...ใจเย็นๆ นะคริสตัล เลโอไม่มีทางมาชอบคนแบบฉันเหรอกนะ เขาเกลียดฉันจะตายไปดูจากสายตาเขาทุกวันนี้สิ
“ไม่ใช่แน่นอน! เลโอฮอตขนาดนั้นเขาไม่มีทางมาสนใจคนแบบฉันเหรอกนะฮันนี่ อีกอย่างฉันยังไม่อยากอายุสั้นนะ ”
ฉันรีบปฏิเสธไปทันที เฮ้ออ โล่งอก อย่างน้อยฮันนี่ก็ไม่ได้เห็นตอนฉันกับเลโอมาโรงเรียนด้วยกัน
“อืม มันก็จริงน่ะนะ ถ้าเธอกับเลโอคบกันมีหวังเธอโดนหนักยิ่งกว่าฉันตอนนี้แน่แฟนคลับอีตานั่นยิ่งไม่ใช่น้อยๆ อยู่ด้วย ฉันไม่ยอมเหรอกนะถ้าบราวนี่ที่น่ารักของฉันต้องโดนรังแกอ่ะ”
ฮันนี่พูดและเดินมากอดคอฉันเอาไว้แน่น แค่กๆๆๆ กอดแรงไปแล้วฮันนี่ T^T
แต่อย่างน้อยก็ดีนะที่มีฮันนี่กับคริสตัลเป็นเพื่อน ทั้งฮันนี่และคริสตัลเองต่างก็ค่อนข้างฮอตในบรรดาหนุ่มๆ ของโรงเรียนเหมือนกัน โดยเฉพาะคริสตัลที่มีดีกรีเป็นถึงดาวโรงเรียนสองปีซ้อน ส่วนฮันนี่เองก็มีหน้าตาน่ารักดูนุ่มนิ่มสุดๆ ต่างกับนิสัยที่ออกไปทางห้าวนิดหน่อย แล้วสายตาของฉันก็เหลือบไปสบตากับเลโอที่เดินผ่านหน้าห้องไป สายตาเลโอทั้งเย็นชาและน่ากลัวมาก >_
พอถึงเวลาเลิกเรียนฉันก็มายืนรอรถเมล์อยู่หน้าโรงเรียน เพราะแม่ของฉันทำงานจนค่ำทุกวันไม่ว่างมารับฉันเลยต้องจำเส้นทางและกลับบ้านคนเดียวจะได้ไม่ต้องเป็นภาระของเลโอให้เขารำคาญด้วย ส่วนฮันนี่กับคริสตัลมีรถจากที่บ้านมารับกลับทุกวัน ความจริงทั้งคู่ก็ชวนฉันกลับด้วยนะแต่ฉันเกรงใจเลยปฏิเสธไปเพราะทางกลับบ้านของฉันกับบ้านของฮันนี่และคริสตัลไปคนละทางกันเลยถ้าเพื่อนๆ ไปส่งฉันมีหวังต้องอ้อมไปไกลแน่ๆ
“ไง สาวน้อยทำไมมายืนอยู่นี่คนเดียวล่ะ?”
นิวเยียร์ที่เดินมาอยู่ข้างฉันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เอ่ยถามขึ้นทำให้ฉันรีบหันไปมองอย่างตกใจและรีบถอยห่างออกทันที อย่ามาใกล้ฉันเลยขอร้องล่ะ T^T
“เป็นอะไร? กลัวฉันเหรอ?” นิวเยียร์ทำหน้างงใส่ฉันแล้วก้าวเท้าเดินเข้ามาหาฉันอีกรอบแล้วจ้องหน้าฉันใกล้ๆ อย่าเข้ามาน๊าาาา
“เธอนี่ทำหน้าตลกชะมัดเลย5555555”
จู่ๆ นิวเยียร์ก็ระเบิดหัวเราะออกมาจนนักเรียนหลายคนที่เดินอยู่หันมามองทำให้เราทั้งคู่ยิ่งเป็นจุดสนใจของคนแถวนั้นมากขึ้นไปอีก จากที่ตกเป็นเป้าสายตาของบรรดาสาวๆ แฟนคลับของนิวเยียร์อยู่แล้ว
“แต่ก็...น่ารักดีนะ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะสาวน้อย” ^^
นิวเยียร์ยิ้มให้ฉันก่อนจะเอื้อมมือมาลูบหัวฉันเบาๆ แล้วเดินจากไป สร้างความฮือฮาให้กับคนที่เห็นเป็นอย่างมากและตามมาด้วยเสียงกรี๊ดและรังสีอำมหิตจากสายตาของสาวๆ พวกนั้นด้วย
‘พระเจ้าช่วยฉันด้วยตัวฉันกลายเป็นหินไปแล้ว +_+ ‘ฉันทำได้แค่ยืนอึ้งอยู่อย่างนั้นก่อนจะรวบรวมสติก้าวขาขึ้นรถเมล์ที่วิ่งมาจอดตรงหน้าพอดี
“ชีวิตฉันจะสงบสุขอีกมั้ยนะ....”
ฉันได้แต่พึงพำกับตัวเองเบาๆ ลำพังแค่เลโอฉันยังแทบจะบ้าเลยในแต่ละวัน ฉันทำตัวไม่ถูกกับสายตาของเขา ฉันไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่เขาจะเกลียดฉันมั้ย เขาจะยังเห็นฉันเป็นเพื่อนของเขาอยู่หรือเปล่า สรุปทุกวันนี้เขาเป็นคนยังไงฉันยังไม่รู้เลย
ความจริงฉันไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับคนกลุ่มนี้เลยถ้าไม่ติดว่าเลโอคือเพื่อนสมัยเด็กนะฉันจะไม่มีทางยุ่งเกี่ยวหรือพูดคุยกับคนพวกนี้แน่ๆ T^T
วันต่อมา..
หลังจากที่เลโอจอดรถให้ฉันลงข้างรั้วเหมือนทุกวันฉันก็รีบเดินเข้าโรงเรียนทันที แต่วันนี้สายตาของคนค่อนโรงเรียนกลับมามองที่ฉันเป็นตาเดียว
ฉันลืมรูดซิปเหรอ หรือว่าฉันลืมใส่ชุดนักเรียนมา? ฉันก้มลงสำรวจตัวเองก็ไม่มีอะไรผิดปกตินะ แล้วทำไมคนพวกนี้มองฉันขนาดนี้ล่ะ? ยิ่งเป็นนักเรียนหญิงนะมองฉันอย่างกับจะกินฉันเข้าไปทั้งตัวอ่ะ น่ากลัวมาก..
“บราวนี่จ๋าาาาาา” ฮันนี่วิ่งมากอดฉันเหมือนทุกวัน พร้อมกับคริสตัลที่เดินตามหลังมาไม่ไกล
“เธอดังใหญ่แล้วนะ สรุปแล้วเธอคบกับนิวเยียร์เหรอ” คริสตัลเอ่ยถามฉันอย่างยิ้มๆ
“ห้ะ!! ดังอะไร แล้วฉันเนี่ยนะคบกับนิวเยียร์?” ฉันถามกลับพร้อมกับชี้ตัวเองแบบงงๆ
“ก็เมื่อวานนี้เพจหนุ่มหล่ออะไรนั่นลงรูปนิวเยียร์ยืนลูบหัวเธออยู่ที่ป้ายรถเมล์น่ะสิ ตอนนี้สาวๆ ครึ่งโรงเรียนจ้องจะกินหัวเธอแล้วนะ ดูสายตาสิ”
ฮันนี่พูดเสริมขึ้นทำให้ฉันกวาดสายตามองไปรอบๆ อีกครั้ง แน่นอนล่ะฉันเจอกับสายตาพิฆาตเต็มไปหมด นี่ดวงฉันถึงฆาตแล้วเหรอ
“ม..มันไม่มีอะไรเลยนะ นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันกับนิวเยียร์คุยกันเลย เขาแค่ถามว่าฉันยืนอยู่นั่นทำไมเฉยๆ” ฉันรีบอธิบายให้เพื่อนทั้งสองของฉันฟังทันที
“ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว ว่าแต่เธอจะทำยังไงต่ออ่ะ ขืนปล่อยไว้แบบนี้เธอโดนสาวๆ ที่คลั่งนิวเยียร์กัดไม่ปล่อยแน่”
คริสตัลพูดขึ้นพร้อมกับจ้องหน้าฉันนิ่งๆ คริสตัลคงเป็นห่วงฉันมากแน่ๆ เลย แล้วฉันจะทำยังไงดีเนี่ย ฉันยังอยากมีชีวิตอยู่จนจบมัธยมแล้วเรียนต่อมหาลัยนะ T T
“ยังไงก็ตามเราเข้าห้องเรียนกันดีกว่าใกล้จะถึงเวลาเรียนแล้ว”
ฮันนี่ลากฉันขึ้นห้องเรียนโดยมีคริสตัลเดินตามหลังมาติดๆ ท่ามกลางสายตาพิฆาตที่ยังจับจ้องมาที่ฉัน
..ห้องเรียน..
“ไง บราวนี่ดังใหญ่เลยนี่”
ทันทีที่พวกเราเข้ามานั่งที่โต๊ะ ริเรียสาวสวยประจำห้องอีกคนก็เดินเข้ามาพูดกับพวกฉันแต่สายตาที่เธอมองมาที่ฉันก็ทำฉันแอบขนลุกอยู่นะ ก็แหงล่ะฉันได้ยินมาว่าริเรียเป็นคนสร้างเพจและแอดมินเพจของกลุ่ม’ หนุ่มหล่อไม่บอกต่อไม่ได้แล้วนะ’ ที่เป็นเพจตามติดชีวิตของเลโอและเพื่อนในกลุ่มของเขา
“เธอเป็นอะไรกับนิวยียร์ของฉันกันห้ะ มีสิทธิ์อะไรเอาหัวเน่าๆ ของเธอไปใกล้มือนิวเยียร์”
- ผู้เขียน
