พันธนาการซ่อนรัก

ตอนที่ 4 เฌอริมา 2

ความต้องการที่ล้นอกส่งผลให้บริณัยลืมตัว เผลอจูบอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน เรียกร้อง และอยากครอบครอง ทว่าเมื่อใบหน้าของสาวสวยอีกคนที่ลอยเข้ามาฉุดรั้งสติของบริณัยกลับมา เขาค่อย ๆ ถอนปากที่กำลังแลกจูบกันอย่างดูดดื่มกับคู่หมั้นสาวออกมา

“พอก่อนริมา” เขาพูดแต่หลบเลี่ยงไม่มองหน้าหญิงสาว

“วันนี้จูบของคุณเปลี่ยนไปนะคะ” เฌอริมาที่ตาหวานเยิ้มเพราะกำลังหลงใหลในรสชาติจูบของอีกฝ่ายที่เปลี่ยนไปแบบที่เธอไม่เคยสัมผัสมาก่อนไม่ทันได้สังเกตชายหนุ่มเลย

“ผมขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

บริณัยพูดก่อนค่อย ๆ หลีกหนีใบหน้าเปี่ยมสุขไปในห้องน้ำเพียงลำพัง เขาล็อกประตูแล้วเปิดก๊อกน้ำเพื่อล้างมือและใบหน้าที่เหนื่อยอ่อนอย่างเห็นได้ชัด

ภาพจูบดูดดื่มที่เขามีกับอารียาหลั่งไหลเข้ามาในสมอง เหตุที่รสจูบของเขาเปลี่ยนไป เพราะมีใบหน้าของอารียาแทรกเข้ามาระหว่างที่เขากำลังจูบกับแฟนของตัวเองอยู่นั่นเอง

เขารู้จักกับเฌอริมาตอนที่เธอเป็นตัวแทนเข้ามาเจรจาเรื่องการเซ็นสัญญาในโปรเจกต์หนึ่งระหว่างบริษัทเขาและเธอ เขายอมรับว่าเธอเป็นผู้หญิงสวยเปี่ยมเสน่ห์ที่ผู้ชายเห็นต่างก็จ้องเธอไม่วางตา การศึกษาเธอก็ดี ครอบครัวเธอยิ่งเป็นตระกูลใหญ่และสนิทสนมกับครอบครัวเขา เมื่อทั้งคู่เริ่มสนิทกันพ่อแม่ของทั้งสองฝ่ายจึงเห็นพ้องต้องกันว่าอยากให้สองตระกูลเกี่ยวดองกัน ตอนแรกเขาไม่เห็นด้วยเพราะเขามีผู้หญิงคนหนึ่งในใจอยู่แล้ว ซึ่งคืออารียา เธอสะดุดตาเขาตั้งแต่แรกเห็น เขารู้ว่าสถานะระหว่างเขากับเธอนั้นไม่เหมาะสมกันอย่างยิ่ง เจ้านายกับลูกน้อง…ไม่มีความสมควรทุกประการ แต่เขาห้ามสายตาไม่ให้มองเธอไม่ได้ พอได้ทำงานร่วมกัน ความขยัน ทุ่มเทให้กับงาน ความละเอียดรอบคอบ และการใส่ใจในทุกรายละเอียด บวกกับใบหน้าสวยหวานที่มักประดับรอยยิ้มอยู่เสมอ สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นเสน่ห์ในแบบของเธอ การที่ทั้งคู่ทำงานใกล้ชิดกันความสนิทสนมจึงเริ่มก่อตัวแน่นขึ้น จากความรู้สึกดี ๆ กลายเป็นความรู้สึกหวามไหวในอก มีความสุขที่ได้จับจ้องอยู่ที่ความน่ารักสดใสของเธอ ความอ่อนหวานชวนมองทำให้เขามักนึกถึงเธอบ่อย ๆ พอรู้ตัวอีกทีใจเขาก็มีแต่เธอเต็มไปหมด อยากรัก อยากดูแลเธอ

ทว่าสุดท้ายแล้วเขาก็มิอาจหลีกเลี่ยงความต้องการของครอบครัวได้ด้วยเหตุผลหลาย ๆ อย่าง เขาจึงต้องยอมตกลงหมั้นหมายกับเฌอริมา ตอนนั้นเขายังไม่รู้ตัวว่าจะมีความรู้สึกรักเลขาฯ ของตนได้ลึกซึ้งขนาดนี้และรู้ว่ามันไม่เหมาะสม การตกลงคบหากับเฌอริมาคงจะเป็นทางเลือกที่ดี เฌอริมาเป็นคนเก่งจนเขาแอบชื่นชมเธออยู่บ่อย ๆ เขาชอบเธอเสียด้วยซ้ำ แต่ก็เพียงแค่ชอบ เหมือนเพื่อน เหมือนน้องสาวคนหนึ่ง แต่เขาก็หวังว่าในอนาคตความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเฌอริมาจะก้าวหน้าไปมากกว่านี้ และก็เป็นเช่นนั้น ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก้าวหน้ากว่าที่คาดมากนัก แต่นั่นเป็นเพราะความพยายามของเฌอริมา ไม่ใช่เขา

กับเฌอริมาเขารู้สึกว่าทุกอย่างทำไปเพราะหน้าที่ ไม่นับเรื่องความสัมพันธ์ทางกายก็เช่นกัน เขาไม่สามารถแสดงออกกับเธออย่างจริงใจได้ หลายครั้งที่เตลิดไปกับรสสวาทของหญิงสาว แต่เป็นเพราะในหัวของเขามีภาพซ้อนของใครอีกคนต่างหากล่ะ คนที่เขาปรารถนามาตลอดแต่กลับไม่สามารถครอบครองได้ แม้จะบังคับตัวให้คบหากับเฌอริมา แต่หัวใจเขากลับแอบหวังว่าสักวันหนึ่งข้างหน้า อาจจะมีโอกาสทำตามหัวใจตัวเอง และนี่เป็นเหตุให้เขาหยุดตัวเองไว้ทุกคร้้งก่อนที่ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคู่หมั้นสาวเกินเลยไปจนกู่ไม่กลับ

“มันเกิดอะไรขึ้นกับเราวะเนี่ย” บริณัยบ่นพึมพำกับตัวเองพลางเอามือนวดขมับ เขาไม่ควรมีความรู้สึกเช่นนี้ได้เลย เขาควรหยุดตัวเองได้แล้ว เพราะอารียานอกจากจะเป็นเลขาฯ ของเขาแล้ว ยังเป็นเพื่อนสนิทของผู้หญิงที่เขามอบสถานะความเป็นแฟนให้กับเธอไปแล้วอีก ทำไมเขาถึงทำตัวร้ายกาจแบบนี้กับคู่หมั้นที่ไม่ได้มีข้อบกพร่องอะไรเลยได้

บริณัยยืนล้างมืออยู่นาน เพื่อหวังจะล้างความผิดให้ละลายไปกับสายน้ำ เมื่อออกมาเขาก็พบว่าเฌอริมาหลับไปแล้ว เมื่อยิ่งเห็นหญิงสาวผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่อะไร กลับทำให้เขารู้สึกผิดอย่างช่วยไม่ได้ เขาค่อย ๆ นอนลงข้างกายของหญิงสาวพลางลูบไปที่ผมของเธออย่างอ่อนโยน เปลือกตาของเธอขยับเล็กน้อย ก่อนจะใช้มือเรียวเล็กโอบกอดชายที่รักเอาไว้ แล้วซุกไซ้ไปที่แผงอกของเขาอย่างเช่นทุกครั้ง บริณัยถอนหายใจเบา ๆ แล้วกอดเธอเอาไว้เช่นกัน แต่หัวสมองของเขากลับหนักอึ้ง และมันเป็นเช่นนี้ทุกครั้งที่เขานอนร่วมกับเฌอริมา

แกต้องรักผู้หญิงคนนี้ให้มากนะไอ้บลู เขาเตือนสติตัวเอง ก่อนจะหลับไปพร้อมเฌอริมาที่นอนอยู่ในอ้อมแขนจนเช้า