เช้าวันรุ่งขึ้นอารียามาทำงานก่อนเวลาเล็กน้อย ประจวบเหมาะกับประชาสัมพันธ์ที่มาถึงก่อนเธอนานแล้วเรียกเธอไว้
“คุณอายคะ”
“คะคุณแจ๋ม”
“พอดีคุณคนนั้นเขามาขอพบท่านประธานค่ะ” ประชาสัมพันธ์สาวบอกพลางชี้ไปที่ชายที่นั่งรออยู่ที่โซฟา
“อ้อค่ะ เดี๋ยวอายจัดการเอง” เธอตอบพร้อมกับยิ้มให้เพื่อนร่วมบริษัท
“สวัสดีค่ะไม่ทราบว่ามีธุระต้องการติดต่อที่บริษัทเรารึเปล่าคะ”
เธอเดินเข้าไปทักชายหนุ่มหน้าตาดีที่เธอเพิ่งเห็นหน้าชัด ๆ ตอนเดินเข้ามาใกล้
“เอ่อ...” เขาหันมามองตามเสียงหวาน ๆ ที่ได้ยิน และใบหน้าเจ้าของเสียงก็สวยหวานไม่แพ้กัน “ผมจะมาพบท่านประธานน่ะครับ” เขาตอบพร้อมยิ้มให้อย่างสุภาพ
“คุณบริณัยเหรอคะ”
“ใช่ครับ” คราวนี้เขายิ้มออกมาด้วยสีหน้าที่ไร้มาด แต่เป็นรอยยิ้มที่ออกมาจากข้างใน
“ฉันอารียาเป็นเลขาฯ ของท่านค่ะ ไม่ทราบว่าคุณได้นัดกับท่านไว้รึเปล่าคะ”
“อ๋อ...คุณเลขาฯ นี่เอง งั้นผมก็เคยคุยกับคุณแล้วละครับ” ดวงตาชายหนุ่มเป็นประกาย ถึงว่าเสียงของเธอคุ้นนัก
“เหรอคะ?” อารียาไม่ค่อยแน่ใจเท่าไรนัก และสีหน้าครุ่นคิดของเธอก็เข้าตาคู่สนทนาอย่างจัง เธอดูเปิดเผยไร้เล่ห์เหลี่ยม และความมีอัธยาศัยดีของเธอก็เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่ทำให้คนเกิดความประทับใจได้ง่าย ๆ
“ผมเป็นตัวแทนแอดเวนเจอร์เอ็กซ์ที่โทรมาคุยกับท่านประธานเมื่อไม่กี่วันก่อนน่ะครับ” เขาแนะนำตัวเอง
“อ๋อ....คุณทินธรใช่มั้ยคะ” อารียานึกออกทันทีและอดรู้สึกตื่นเต้นแทนบริณัยไม่ได้ที่จู่ ๆ คนที่เขาอยากจะพบและต้องการทำธุรกิจร่วมกันมาหาถึงที่โดยไม่ได้นัดหมายเอาไว้ เธอควรจะรับรองชายตรงหน้าให้ดีและบอกให้เจ้านายหนุ่มได้รับรู้เพื่อที่จะได้เตรียมตัว เธอรู้ว่าเขาต้องการเซ็นสัญญากับบริษัทนี้มาก ๆ เพราะสินค้าที่แอดเวนเจอร์เอ็กซ์นำเข้ากำลังมาแรงและติดตลาดเป็นอย่างมาก
“ไม่นึกเลยว่าเลขาฯ ของท่านประธานจะสวยแบบนี้” ทินธรรีบเอ่ยปากชมหญิงสาวที่เขาพึงใจตั้งแต่แรกเห็นทันที
อารียาชะงักไปกับคำชมซึ่ง ๆ หน้า แต่ก็ยิ้มให้ชายหนุ่มอย่างสุขุม
“ขอบคุณมากค่ะ งั้นเชิญด้านในเลยนะคะ”
เธอเดินนำทินธรเข้ามาที่ห้องรับแขกวีไอพี และโชคดีเป็นอย่างมากเพราะเช้านี้บริณัยไม่มีนัดที่ไหน
หลังจากที่พาทินธรมานั่งรอที่ห้องรับรองและเสิร์ฟกาแฟให้เขาเรียบร้อยแล้ว อารียาก็รีบต่อสายหาบริณัยทันที