ตอนที่ 12 คู่รัก 1
427 คำ
บริณัยทำหน้าที่เป็นสารถีอย่างเต็มตัว ระหว่างทางก็แวะตามสถานที่ท่องเที่ยว ร้านค้าเก๋ ๆ ที่มีอยู่รอบเกาะ และถ่ายรูปสวย ๆ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นการที่เขาจะแอบเก็บภาพของหญิงสาวในอิริยาบทต่าง ๆ มากกว่า อารียาที่แม้จะรักการถ่ายรูป แต่ก็ยังไม่กล้ายกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปเขาตรง ๆ จนกระทั่งเจอร้านกาแฟถูกใจทั้งสอง เลยแวะลงไปดื่มกาแฟที่ร้านนั้นกัน
“รับอะไรดีคะพี่บลูเดี๋ยวอายไปสั่งให้ค่ะ”
แรก ๆ เธอยังหลุดเรียกเขาแบบทุกที แต่พอถูกเขาตักเตือน เธอก็ระมัดระวังมากขึ้น จนตอนนี้เธอเรียกเขาแบบนี้จนชินปากและสนิทใจแล้ว เขาจะรู้ไหมนะว่าเพียงแค่นี้เธอก็มีความสุขมากแล้ว
พอย้อนนึกไปว่าเขาตักเตือนเธออย่างไร แก้มนวลก็แดงปลั่งขึ้นมา
“คุณบลูคะ…อุ๊ย!” อารียาตกใจที่จู่ ๆ ก็ถูกขโมยหอมแก้มโดยไม่รู้ตัว
“อายลืมบ่อยอย่างนี้พี่คงต้องเตือนสักหน่อย” ชายหนุ่มเอ่ยและยิ้มกริ่มอย่างเจ้าเล่ห์
ทำไมถูกเขาฉวยโอกาสแท้ ๆ แต่เธอกลับชอบนัก เธอไม่รู้ตัวเลยว่าได้หลุดยิ้มด้วยสีหน้าเปี่ยมสุขออกมา จนคนมองอยากจะคว้าร่างบางไปกอดและประทับจูบหนัก ๆ
อารียาคว้ากระเป๋าสานของเธอ เพื่อเตรียมตัวเดินไปที่เคาน์เตอร์ แต่โดนมือของอีกฝ่ายคว้าข้อมือเอาไว้เสียก่อน ยามเมื่อหันกลับมาทำให้ใบหน้าของทั้งคู่ใกล้กันโดยไม่ตั้งใจ หรืออาจเป็นความจงใจของอีกฝ่ายก็มิอาจทราบได้
“อายนั่นแหละจะดื่มอะไร” บริณัยถามขึ้น
“อายเหรอคะ” อารียางงเล็กน้อย
บริณัยหลุดยิ้มก่อนจะถามต่อ “ใช่ ลาเต้ใช่มั้ยนะที่อายชอบ”
“ใช่ค่ะ” อารียาตอบพร้อมกับยิ้มกว้างออกมา รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูกที่อีกฝ่ายจดจำสิ่งที่เธอชอบได้ และก็พอจะเดาได้ว่าชายหนุ่มกำลังจะทำอะไร
“รอนี่แหละ เดี๋ยวพี่จะบริการอายเอง” บริณัยพูดจบก็ดึงเก้าอี้ที่โต๊ะที่พวกเขาตัดสินใจว่าจะนั่งดื่มกาแฟกันออก เพื่อให้อารียาแทรกตัวลงนั่งได้อย่างสะดวก
“ขอบคุณค่ะ”
“เราเป็นคนรักกันนะ อย่าลืมสิ” บริณัยโน้มตัวเข้ามาใกล้ กระซิบประโยคที่ทำให้หัวใจดวงน้อยพองโต แล้วจึงเดินไปสั่งเครื่องดื่มของทั้งคู่
- ผู้เขียน
