“ดี! อาชีพแม่ครัวของเธอขึ้นอยู่กับอาหารมื้อนี้นี่แหละคุณราเนีย”
แลนโดสตอบเสียงเข้ม ออกจะสะดุดหูอยู่มาก ตอนแม่ครัวสาวผู้นี้เอ่ยเรียกชื่อเจ้านายของตนเอง เพราะน้ำเสียงนั้นฟังดูเคียดแค้นเกลียดชังระคนเจ็บปวดจนเขารู้สึกได้
และมีอีกสิ่งหนึ่งที่สะดุดใจเขาอยู่ไม่น้อย นั่นก็คือดวงตาสีฟ้าอ่อนใสของหญิงสาว ที่เขารู้สึกคุ้นๆ ราวกับเคยเห็นดวงตาคู่นี้มาก่อน แต่ทว่าหัวสมองเขาไม่ยอมทำงาน นึกคิดไม่ออกสักทีว่าเคยเห็นดวงตาคู่นี้จากที่ใดกัน
ผู้กองสาวแห่งหน่วยสืบสวนกลางของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ทำเป็นตั้งหน้าตั้งตาเตรียมทำอาหารมือเด็ดให้ผู้เป็นเจ้าของคฤหาสน์รับประทาน
แต่พอหัวหน้าบอร์ดี้การ์ดและโจวานเซเดินออกไปจากห้องครัวอันกว้างใหญ่แล้ว เธอก็รีบวางมีดในมือลงทันที จากนั้นก็เดินไปมองตรงช่องประตู พอมันใจว่าแลนโดสและโจวานเซ เดินลับหายเข้าไปในคฤหาสน์หรูแล้ว ก็ติดต่อหาท่านผู้บังคับการเลสซันโดรเป็นการด่วน ก่อนที
