ยูกิ Talk
นี่ก็ผ่านมา4วันแล้วที่ฉันไม่ออกไปไหน ไม่อยากคุยไม่อยากเจอ ฉันโทรหาคุณพ่อท่านจะให้ฉันกลับไปหาท่าน พ่อฉันรู้ว่าฉันไม่ได้ทำอย่างที่เป็นข่าวแน่ๆเพราะคุณลุงเคยโทรไปทาบทามฉันกับพ่อฉันไว้แล้ว เรื่องนี้พ่อฉันและครอบครัวของพี่เวกัสรู้ดีรวมทั้งพนักงานที่บริษัทด้วย เพื่อนๆฉันอยู่ๆก็โผล่มา สงสัยพี่รถเมล์โทรบอกคงกลัวฉันจะคิดมากละมั่ง
"ยูกิแกจะเอายังไงต่อ"
ยัยนาถามฉันที่ตอนนี้กำลังนอนซมอยู่ตรงโซฟา
"ไม่รู้อ่ะ พี่รถเมล์บอกว่าให้เชื่อใจพี่เวกัส บอกให้ฉันรอ"
พี่รถเมล์บอกฉันแบบนั้นจริงๆไม่รู้ว่าไปรู้อะไรมา ตั้งแต่มานอนที่นี่ฉันไม่ได้ติดต่อกับพี่เวกัสเลยเขาก็ไม่คิดที่จะหาทางมาหาฉัน นี่เขาไม่ห่วงฉันบ้างหรือไงเนี้ย
"แต่ภาพนั้น"
"โทรหาเลยสิ เชื่อฉัน ถามไปว่ามันคืออะไร คิดเองแบบนี้ไม่ดีหรอก"
ยัยพิ้งค์กล่าว
" ฉันไม่รู้ ตอนนี้ฉันสับสน ฉะ ฉัน"
" เอาเถอะพี่เวกัสรักแกจะตาย เขาจะต้องจัดการเรื่องทุก
