การมีเธอเข้ามาในชีวิต โดยที่เขาไม่เคยต้องการและยังไม่พร้อมจะแต่งงานสุด ๆ มันทำให้เขาอคติ ทิฐิ และต้องการจะเอาชนะตลอดเวลาจนทำตัวน่าสมเพชออกไป
เขาต่อต้านคำสั่งของแม่จนกลายเป็นความพาลใส่ลูกไหม ทั้งที่เขาก็เอาลูกไหมจริง ๆ ในคืนวันเกิดอายุสิบแปดปีของเธอ
ในห้องนี้นี่แหละ!
“ลูกไหม”
เขาเรียกหล่อนก่อนที่จะรู้ตัวซะอีก ข้างในหัวใจของชายหนุ่มที่เคยลำพองว่าอยู่เหนือกว่าหล่อน จะทำอะไรหล่อนก็ได้ ก็แค่ลูกไก่ในกำมือ! ตอนนี้หดเล็กเหลือนิดเดียวด้วยความรู้สึกผิดที่ไม่อาจแก้ไข
“พี่...”
ขอโทษ...
คำที่ยากที่สุดในชีวิตของเขา ชายหนุ่มกระอึกกระอักที่จะพูดมันออกมา พอพูดยาก สายตาที่เขามองหน้าหล่อนก็ดูร้ายเหมือนปกติของเขานั่นแหละ แล้วเขาก็เห็นลูกไหมยิ้มออกมาทั้งที่ดวงตาของหล่อนแดงก่ำ
“ทำไมคะ จะมาถามใช่มั้ยคะว่าเด็กในท้องของหนูเป็นลูกของพี่ดามพ์หรือเปล่า”
ลูกไหมหัวเราะขื่น ๆ ก่อนจะประชดประชัน
“รอดูวันคลอดแล้
