บุญสิตากลับออกมาด้วยชุดที่เขาให้สวมใส่ แม้จะเห็นตัวเองในกระจกแล้วดูคล้ายดาวยั่วก็ไม่ปาน แต่จะเป็นไรในเมื่อเขาเห็นมานักต่อนักแล้ว หญิงสาวถือโอกาสสระผมไปด้วยจึงต้องมานั่งเป่าผมในระหว่างที่เขาเข้าไปอาบน้ำต่อ ผมยังไม่ทันแห้งคนในห้องน้ำก็กลับออกมาในสภาพผ้าขนหนูพันเอวแค่ผืนเดียว
“อาบน้ำหรือวิ่งผ่านน้ำมาคะพี่ศิลา” ว่าจะไม่ทักก็อดไม่ได้ หญิงสาวหยิบหวีขึ้นแปรงเส้นผมก่อนจะวางไว้ดังเดิม เหลือบตาไปยังกระจกก็เห็นเขานั่งรออยู่ปลายเตียง ตัดสินใจลุกขึ้นยืนแล้วก้าวเข้าไปหาเขาใกล้ๆ
“มานี่ให้พี่กอดหน่อย” ศิลาดลรวบเอวของอีกคนเข้ามาแล้วบังคับให้นั่งลงบนตัก เขาหอมแก้มซ้ายขวาแล้วจูบตรงปากแผ่วๆ
“ตัวหอมนุ่มนิ่มดีจัง” พูดแล้วก็ดึงท่อนแขนของหญิงสาวให้โอบรอบคอตนเองไว้ บุญสิตานิ่งไปครู่เวลาอยู่ที่ห้องของเธอทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วและเธอก็จะง่วงจนหลับไปแบบง่ายๆ แต่อยู่ในห้องของเขาเหมือนแปลกที่เธอจึงตื่นตัวอยู่ตลอดเวลา
