ของเล่นไวฟาย 25

1653 คำ

“ฉิบหายละ” มีอารีบหันหลังให้เซนต์ที่กำลังเดินเข้ามาในคอนโด เธองงไม่น้อยที่เห็นเขาที่นี่ แต่ในจังหวะนี่ก็ไม่มีเวลาให้คิดมากจึงรีบกดลิฟต์รัว ๆ เมื่อลิฟต์เปิดออกมีอาก็รีบวิ่งเข้าไปข้างในแล้วกดปิดซ้ำ ๆ หัวใจเธอเต้นโครมคราม อีกนิดเดียวเท่านั้นประตูก็จะปิดลงแล้ว จึงถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกโล่ง ๆ ทว่า... “รอด้วยครับ” เซนต์ยื่นแขนเข้ามาด้านใน ทำให้ประตูลิฟต์เปิดออก มีอาจึงรีบหันหลังให้เขาทันที “ขอโทษนะคะ เราขอไปด้วยนะคะ” เสียงคุ้นหูดังขึ้นจากทางด้านหลัง อยากจะหันไปมองแต่ก็ไม่กล้าพอ ทำได้แค่พยักหน้าตอบกลับไปเท่านั้น มีอาทำอะไรไม่ถูกจึงจับเสื้อยกขึ้นปิดจมูก เพื่อบดบังใบหน้าไว้ ทำให้พวกเขาเห็นแค่ดวงตาเธอ มีอาพยายามเลี่ยงที่จะมองทั้งสอง เธอเอาแต่ก้มหน้าก้มตาหันหน้าเข้าผนัง แต่แล้วความสงสัยก็ชวนให้อึดอัด อยากรู้ว่าเขามากับใครแล้วจะไปชั้นไหนกัน จึงเหลือบมองยังลิฟต์ที่เขากดเมื่อเห็นว่าเป็นชั้นเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม