หลังจากประตูห้องนอนปิดลงไวฟายก็เดินไปเปิดประตูห้องให้เพื่อนทั้งสองคน
“ถึงกับเอามานอนกกที่คอนโดเลยว่ะ” ไคโรเดินเข้ามาในห้องก็ปากดีเลย ดวงตาเหลือบมองทั่วห้องชะเง้อคอมองหามีอา
“ไม่ธรรมดานะคนนี้” คาร์เตอร์ถือเหล้านอกที่เขาพึ่งได้มานั่งลงยังโซฟาหรู ส่วนเจ้าของห้องเดินไปหยิบแก้วในครัวมาสามใบ ทิ้งตัวนั่งลงโซฟาข้างคาร์เตอร์
“ไม่ได้พิเศษอะไร กูแค่ยังไม่เบื่อ” ยักไหล่ด้วยท่าทีไม่ยี่หระกับคำพูดของเพื่อนทั้งสองคน
ถึงไคโรและคาร์เตอร์จะพูดยังไงก็ตาม ไวฟายก็ยังยืนยันคำเดิมว่ามีอาไม่ได้พิเศษไปกว่าผู้หญิงคนอื่นที่เขานอนด้วยเลย เหตุผลเดียวที่เอาเธอมาอยู่ด้วยเพราะยังไม่เบื่อและอะไรที่เขายังไม่เบื่อเขาจะไม่ปล่อยให้มันหลุดไปเป็นของคนอื่นเด็ดขาด
“โอเคครับ แค่ยังไม่เบื่อ” รู้นิสัยเพื่อนคาร์เตอร์จึงเลือกที่จะตัดบทไม่งั้นไวฟายก็จะเถียงไม่หยุด
“แต่ท่าเลียกินไอศกรีมเมื่อกี้ แม่งแค่เห็นแวบเดียวกูยังเสียว
