ชายตัวโตถอนหายใจแรง เขารู้สึกหงุดหงิดและเริ่มหมดความอดทน ยิ่งเลือดที่ไหลออกมาไม่หยุดยิ่งทำให้อารมณ์ฉุนเฉียวมากขึ้น
“จะกลับไปดีๆมั้ย” เสียงดุ
“ไม่ เทียนไม่กลับ”
กรามหนาเริ่มขบกันเสียงดัง คิ้วเข้มขมวดย่นเข้าชิดผูกกันเป็นปม
“กระท้อน ออกไปก่อน ลุงขอคุยกับเทียนสองคน”
“จ้ะ” กระท้อนค่อยๆเดินออกไป ปล่อยลุงกับหลานเคลียร์ปัญหากันเอง
หลังไม่มีคนอยู่ มือหนาก็รีบกระชากไม้ในมือเล็กเหวียงออกไปอีกทาง ก่อนที่แขนของเธอจะถูกดึงเข้ามากอดแบบอกกว้างไว้แน่น
“ปล่อยนะ เทียนไม่กอด เทียนเกลียดลุงเชิด ปล่อย” คนตัวเล็กร้องดัง เธอพยายามดิ้นสุดแรงเท่าที่มี แต่ก็ไม่อาจจะถอยออกมาได้ แขนล่ำโอบรัดแน่น ใบหน้าเข้มเข้มหลับตาเหมือนกำลังดูดซับความรู้สึก
ตุบๆ ตุบๆ
เสียงกำปันเล็กทุบที่หน้าอก เสียงดัง แต่ก็ไม่แรงพอที่จะทำให้เขาปล่อยเธอไปได้
“ลุงขอโทษเทียนอย่าทำแบบนี้เลยลุงขอร้อง”
“ปล่อย เทียนยกโทษให้ก็ได้แต่ต้องมีข้อแลก
