10.จังหวะบังเอิญ
1039 คำ
"สวัสดีค่ะ พี่คะน้องบุญเก็บถูกรถชนค่ะ น้องวิ่งไปรับหนูตอนกลับจากโรงเรียนไม่ทันระวังโดนรถที่สวนมาชนค่ะ" ฮื่อ...
"ไหน ๆ หมอขอดูหน่อย เอาหมาเข้ามาเลยครับหมอขอตรวจเบื้องต้นก่อน" (เมื่อนำหมาบาดเจ็บเข้าไปตรวจในห้องแล้วเจ้าหน้าที่คนเดิมกลับออกมานอกห้องตรวจ)
สักพัก
เจ้าหน้าที่: เอ..พี่คุ้น ๆ หน้าน้องนะ เหมือนเคยเจอกัน ชื่อบุญเก็บนี่ก็คุ้น ๆ ..อ้อ นึกออกแล้ว บุญเก็บหมาจรที่ถูกหมาใหญ่กัดที่เด็กนักเรียนหญิงเคยพามาหาคุณหมอต้นข้าวใช่มั๊ยครับ?
น้องเอ๋ย: ใช่ค่ะ น้องเอ๋ยเอง แต่น้องมีเงินจ่ายค่ารักษาน้องนะคะ ไม่ขอฟรีแล้ว เพียงแต่เอ๋ยไม่มีเงินติดตัวมาเลย พอดีพี่ ๆ เค้าเห็นเลยช่วยมาส่งน้อง
เจ้าหน้าที่: อ้อ น้องเอ๋ย โตขนาดนี้แล้วเหรอครับ เรียนอยู่ชั้นไหนแล้วนี่
น้องเอ๋ย: ชั้น ม.3 ค่ะ ว่าแต่น้องไม่เห็นพี่หมอเลยค่ะ
เจ้าหน้าที่: อ๋อ..คุณหมอต้นข้าวไปเป็นสัตวแพทย์ประจำฟาร์มที่แก่งคอยแทนคุณหมอปกป้องน่ะครับ
น้องเอ๋ย: ออ เหรอคะ
เจ้าหน้าที่: ครับ
..................……….......
อีกด้าน
โทรออก
ปลายสาย: ว่าไง
อั๋น: หมาของคุณหนูเอ๋ยถูกรถชน พวกผมพามาหาหมอที่คลินิกใกล้ ๆ บ้านครับ ดูเหมือนว่าคุณหนูจะรู้จักกับเจ้าหน้าที่ครับ
ปลายสาย: อืม จ่ายเงินไปก่อน บอกยังไงก็ได้ เดี๋ยวผมโอนให้
อั๋น: ครับ ครับ เข้าแล้วครับ
ปลายสาย: อืมถ้าไม่พอก็บอกเดี๋ยวโอนให้เพิ่ม
อั๋น: ครับนายยงั้นเท่านี้ก่อนนะครับ สวัสดีครับ
ปลายสาย: อืม ติ๊ด เสียงสัญญาณถูกตัดไป
หลังจากเขาได้เข้าไปสมทบกับเพื่อนที่คลินิก
"นายว่าไงบ้าง"
"ก็โอนตังค์ให้มาเป็นค่ารักษาหมา แต่ปัญหาคือกุจะบอกกับคุณหนูยังไงนี่ซิ แล้วคุณหนูจะยอมรับเงินหรือเปล่าก็ยังไม่รู้"
"เดี๋ยวกุไปคุยกับเจ้าหน้าที่เอง"
"เออ" เต๋าพูดพร้อมกับเดินไปดูที่ประตูห้องตรวจซึ่งคุณหมอกำลังช่วยชีวิตน้องหมาโชคร้ายอยู่ สักพักคุณหมอจึงเดินออกมาข้างนอก
"เอ่อ..ไม่ทราบใครเป็นเจ้าของหมาครับ"
"หนูค่ะ"
"น้องหมามีขาหักนะครับต้องผ่าตัดแต่ปัญหาคือเราต้องการเลือดเพราะเป็นการผ่าตัดสำคัญ หรือไม่ก็ส่งน้องที่โรงพยาสัตว์ นั่นก็หมายความว่าต้องยื้อเวลาออกไป เจ้าของจะตัดสินใจเองว่าจะอย่างไรดี"
"ถ้าพาน้องไปโรงพยาบาลใหญ่จะมีเลือดใช่มั๊ยคะ"
"ก็มีโอกาสสูงครับ เราต้องขอบริจาคจากเจ้าของครับไม่มีการซื้อขายเด็ดขาด เราขอบริจาคจากโรงพยาบาลใหญ่ได้มั๊ยคะ แล้วให้น้องรักษาที่นี่"
"อืม ก็ได้ครับ แต่ผมคงต้องปรึกษาลูกชายก่อนว่าเค้าพอจะติดต่อให้ได้มั๊ยแต่ต้องรอเวลาอีกวันสองวันนะครับ"
"หมายถึงพี่หมอต้นข้าวน่ะเหรอคะ"
"ใช่ครับเค้าเคยทำคุณประโยชน์ไว้กับคณะมากน่าจะต่อรองได้"
"ค่ะหนูเชื่อใจคุณหมอค่ะ หนูจะให้น้องรักษาที่นี่ค่ะ"
"โอเค งั้นตกลงตามนี้เดี๋ยวลุงหมอจะโทรปรึกษาพี่หมอต้นข้าวให้แต่ว่าคงต้องให้น้องพักที่นี่ไปก่อนเผื่อมีภาวะฉุกเฉิน โอเคมั๊ยครับ"
"ตกลงค่ะ"
"งั้นลุงหมอขอให้หนูกลับบ้านไปก่อน แต่ก่อนกลับให้ไปเยี่ยมเจ้าอ้วนได้นะครับ"
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ เมื่อได้ยินดังนั้น อัญญารินทร์รีบเปิดประตูเข้าไปข้างใน พบว่าน้องหมานอนหลับตา แต่ยังคงนอนครางหวาดผวาคล้ายยังตกใจไม่หาย ..บุญเก็บ..พี่กลับบ้านก่อนน๊า พี่ไม่ได้ทิ้งเรานะ แต่พี่ต้องไปทำการบ้าน พรุ่งนี้ต้องไปเรียน พี่มีเงินเก็บ สามารถรักษาเราจนหายได้นะ ไม่ต้องห่วงพรุ่งนี้เรียนเสร็จแล้วพี่จะมาเยี่ยมน๊า"..อัญญารินทร์เอื้อมมือไปลูบหัว-เนื้อตัวของมันสักพักจึงหันหลังกลับออกมาทั้งน้ำตา
......................................
ด้านเต๋าและอั๋น
"คุณหมอครับ ผมอยากช่วยเจ้าของหมาครับเห็นว่ายังเรียนอยู่แค่ชั้น ม.3 เอง คงไม่มีรายได้อะไร ผมมีห้าหมื่นครับ ผมอยากมอบเงินนี้ให้คุณหมอช่วยรักษาหมาตัวนี้ให้หายทีเถอะครับ ไม่งั้นเจ้านายผมคงไม่เป็นอันทำงานหรอกครับ"/ "นั่นซิครับ" เต๋าเอ่ยขึ้น/อั๋นสมทบ
"เอ่อ..พวกคุณเป็นใครกันหรือครับ รู้จักกับเจ้าของหมาหรือเปล่า"
"ไม่รู้จักหรอกครับ แต่ผมไม่มีประสงค์ร้ายกับน้องแน่นอน ผมขับรถผ่านมาเห็นเหตุการณ์เจ้าของรถที่ชนหมาพูดจาดูถูกกร่างใส่น้องเจ้าของหมาผมเลยเข้าไปช่วยพูดจนเจ้าของรถคันนั้นวิ่งหางจุกตูดไปแล้วก็ช่วยพาหมามาหาคุณหมอตามที่น้องเจ้าของหมาบอกทางมานี่แหละครับ"
"อื่อ..เรื่องมันเป็นอย่างงี้นี่เอง แต่ที่ผมสังเกตแสดงว่าเจ้านายของคุณรู้จักกับเจ้าของหมาใช่มั๊ยครับคุณถึงพูดว่าเจ้านายของคุณจะไม่เป็นอันทำงานถ้าหมาของน้องยังไม่ได้รับการรักษา"
"ก็ทำนองนั้นแหละครับ ผมไหว้แหละครับคุณหมอช่วยรับเงินนี้ไว้ทีเถอะ ถ้าไม่พอก็ติดต่อมาทางผมได้ ผมจะบอกเจ้านายให้"
"น่าจะพอแหละครับค่าใช้จ่ายไม่น่าจะเกินห้าหมื่น แต่ปัญหาคือผมไม่มีเลือดสำรองเพราะเป็นคลินิก เราต้องขอบริจาคเลือด โดยให้เจ้าของหมาเป็นคนเขียนคำร้องที่ธนาคารเลือดของโรงพยาบาลสัตว์ของรัฐ"
"อ้าว เหรอครับ พวกผมก็ไม่มีความรู้ทางนี้ซ๊ะด้วย"
"แต่ลูกชายของผมพอจะช่วยได้แต่เค้าอยู่ไกลนี่ผมกำลังติดต่อเค้าอยู่แต่ยังไม่รับสาย คงยังไม่ว่างถ้าได้เรื่องยังไงผมติดต่อไปทางเจ้าของหมานะครับส่วนพวกคุณก็ต้องแล้วแต่เจ้าของหมาอีกทีอันนี้เกินขอบเขตของผม"
"ครับพวกผมเข้าใจครับแค่นี้ก็ขอบคุณเป็นที่สุดแล้วครับ"
- ผู้เขียน
