สถานที่แห่งนี้ช่างหรูหราเกินบรรยาย พระพายคิดพลางลอบมองเสี้ยวหน้าหล่อเหลาคมคร้าม…
นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พิศมองเขาอย่างชิดใกล้หลังจากห่างหายกันไปถึงหกปี ภายในใจของเธอเต้นระรัวจนแทบระเบิด มือเรียวทั้งสองข้างชื้นไปด้วยเหงื่อร้อนเช่นเดียวกับไรผม อาศัยเครื่องปรับอากาศเย็นฉ่ำที่ช่วยบรรเทาอารมณ์ความคิดและสติของเธอได้บ้าง
อันเดรอยู่ตรงนี้จริง ๆ ดวงตาสีน้ำเงินเข้มดูลึกลับเมื่อต้องแสงไฟ โครงหน้าของเขาหล่อเหลา ทรงจมูกและสันกรามคมปลาบ เมื่อได้มองใกล้ ๆ จึงเห็นไรหนวดเคราเล็ก ๆ แต่ถึงกระนั้นดวงหน้าขาวของเขาก็ยังดูเกลี้ยงเกลา
ร่างสูงรินไวน์ให้เธอพลางเลื่อนแก้วมาให้ เป็นของเหลวสีแดงเฉดเดียวกับกุหลาบงามที่ประดับห้อง…
ตลอดเวลาที่ผ่านมาหกปี… เขาใช้ชีวิตอยู่อย่างนี้โดยไม่มีเธอสินะ
คิดได้ดังนั้นน้ำตาก็พานจะไหลจนต้องรีบใช้นิ้วเรียวกดหัวตาตัวเองไว้
“อย่าทำอย่างนั้น” อันเดรคุกเข่าอยู่ข้างกายเธอแล้วจึงดึงมื
