"ต่อไปพี่ไม่ต้องพาณิมากินข้างนอกก็ได้นะคะ" ฉันบอกร่างสูงหลังจากที่เรากินอาหารกันเสร็จแล้ว
ระหว่างทางที่นั่งรถมา ฉันก็แอบลอบมองร่างสูงที่ยังคงมองทางข้างหน้านิ่ง ไม่พูดอะไรกับฉันเลยจนตอนนี้เราก็มาถึงบริษัทเรียบร้อยแล้ว
ตึก...ตึก...ตึก
"เอ่อ...คะ...คุณไคล์คะ" ฉันที่เห็นว่าเขาไม่พูดอะไรก็รีบเดินตามเขาไป แต่ก็มีแต่คนมองทำให้ฉันต้องเดินตามเขาไปอย่างเดียวและก็ เลือกที่จะเข้าไปในลิฟต์อีกตัว แต่เหมือนพี่ไคโตะก็ไม่ได้สนใจอะไรฉันเลย นี่เราทำอะไรผิดไปหรือเปล่านะ....
"ฉันเห็นนะตอนพักเที่ยงน่ะ" เมื่อมาถึงแพมก็รีบเดินเข้ามาหาฉันทันทีพร้อมกับยิ้มหวานส่งมาให้
"อะไรเหรอ"
"ก็พวกเธอสองคนออกไปกินข้าวด้วยกันข้างนอกไงล่ะ ฮือออ ฉันอยากได้พี่ชายแบบนี้จังเลย >.
"ไหนตอนนั้นบอกว่าเป็นลูกคนเดียวดีที่สุด? "
"เอาอีกแล้วนะคริส ทำไมชอบพูดดักทางฉันอยู่เรื่อยเนี่ย"
"หรือไม่จริง? "
"ชิ! "
"เอาล่ะๆ อย่าทะเลาะกัน
