"ธะ...เธอ...."
"เอ่อ...คือว่า...."
"ไปกันได้แล้ว" พี่ไคล์พูดขึ้นก่อนที่เขาจะประคองฉันเดินออกไป เพราะฉันคงเดินเองไม่ไหวแน่ๆ และมันก็เป็นเพราะเขานั่นแหละ ฮือออ ฉันก็ได้แต่หันไปส่งรอยยิ้มเก้อให้กับเพื่อนอีกสองคนที่เดินตามมาติดๆ
แพมยังคงมองมาที่ฉันอย่างตกใจ ต่างกับคริสที่มองมานิ่งๆ และไม่ได้พูดอะไร ฉันคงทำให้ทั้งสองคนตกใจมากสินะ เฮ้อออ...เป็นเพราะคนข้างนี้คนเดียวเลย
ตึก...ตึก...ตึก
"@-$&$&"
"+$-*& ((-+"
เสียงเฮฮาปาร์ตี้ท่ามกลางทีมงานที่มารวมตัวกันทานอาหารมื้อค่ำแห่งนี้ ฉันที่เดินมาพร้อมกับพี่ไคโตะและเพื่อนอีกสองคนที่เดินตามมาอย่างเงียบๆ ทำให้พนักงานมองตามกันเยอะมากแทบจะทุกคนเลยที่ให้ความสนใจมาที่ฉัน นั่นทำให้ฉันแทบจะมุดหน้าลงไปเลย แงง >.
"พี่ไคโตะ >.
"เอ่อ...นายครับ" เลขาของพี่ไคล์เดินมาพร้อมกับมองมาที่ฉัน ซึ่งทำได้แค่ส่งยิ้มไปให้เขา และคนที่เดินตามมาด้านหลังของเลขาพี่เขาก็คือพี
