ในที่สุดก็ถึงเวลาพักผ่อนของหนูอัยญ์จริง ๆ สักที ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้องที่ป้าอุ่นทิพย์ให้คนมาเปิดรอไว้เรียบร้อยแล้ว
ห้องนี้ทั้งกว้างและตกแต่งหรูหรามาก เฟอร์นิเจอร์ไม่ได้เยอะเท่าไหร่ แต่ของแต่ละชิ้นล้วนมีราคาทั้งนั้น
"คอแห้งจัง" เมื้อกี้เผลองีบไปแล้วแต่ตื่นมาเพราะรู้สึกหิวน้ำ หนูอัยญ์ขอถือวิสาสะกินน้ำหน่อยนะคะป้าอุ่นทิพย์
อึก อึก อึก
"อี๋!!"
แย่แล้ว!!
นี่ไม่ใช่น้ำเปล่านี่ ทำไมเราถึงได้โก๊ะแบบนี้กันนะ เล่นกินไปตั้งหลายอึกใหญ่
"วิสกี้?" ทำไมถึงได้โง่แบบนี้นะหนูอัยญ์ แยกกลิ่นไม่ออกหรือไงอันไหนน้ำเปล่าอันไหนเหล้า หรือแค่เห็นขวดใส ๆ ก็รีบหยิบมากินทันที แบบนี้ก็แย่น่ะสิเรา
"อื้อ" เหล้าแรงมาก หรืออาจจะเพราะไม่เคยกระดกเพียว ๆ แบบนี้ด้วยมั้งเลยทำให้ตอนนี้หนูอัยญ์เหมือนยืนอยู่บนเรือที่กำลังโคลงเคลง หัวหมุนติ้ว ๆ
"เตียง เตียงอยู่หนาย" เอาแล้วไง เสียงหนูอัยญ์เริ่มจะยานคางแล้ว
พยายามพยุงตัวเองที
