“ชะนี ฉันว่าหล่อนตกผู้ได้” เสียงแสดงความตื่นเต้นของกรินยกรที่ดังมาจากข้างๆ ทำให้คริษฐาที่นั่งพิมพ์ข้อความตอบโต้กับจีรชาอยู่ต้องเงยหน้ามองอย่างประหลาดใจ
“อะไรเกรซซี่ ตกผู้ได้อะไรของแก”
“ก็คุณนนทกรไง ฉันว่าหล่อนตกเขาได้”
“เพ้อเจ้อ”
“ไม่เพ้อย่ะชะนี ฉันว่าชัวร์ สายตาเขาที่มองหล่อนไม่ธรรมดา ไหนๆ ก็โสดแล้ว อย่าปิดกั้นตัวเองสิชะนี ลองมองผู้ชายคนอื่นบ้าง บางทีหล่อนอาจจะได้ผู้ใหม่ก็ได้” กรินยกรเอ่ยแนะนำ ตัวเขาเองก็อยู่ในห้องประชุมและลอบสังเกตประธานหนุ่มอยู่ตลอดเพราะมีนิสัยชอบมองคนหล่อ แต่พอมองไปมองมาก็สังเกตได้ว่าหลายครั้งนนทกรนั้นแอบเมียงมองเพื่อนของเขาอยู่ เพื่อนที่ดีก็ควรจะชงสิจริงมั้ย
“แกก็เห็นใช่มั้ยปราน นังชะนีของเราน่ะตกผู้ได้โดยไม่ได้ตั้งใจหนึ่งอัตรา แล้วเป็นผู้ที่เพอร์เฟกต์ด้วย”
ปวินไม่ตอบรับ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เห็น แต่เขาไม่ได้คิดจะชงจะเชียร์นนทกรเหมือนที่กรินยกรทำ...เรื่องอะไรจะเชียร์ค
