“กูไปก่อนนะ หนัก”
ต้าร์ตะโกนบอกโจ๋ที่อัปเปหิตัวเองไปคลุกขยะช่วยไอ้พรีมหารองเท้ากับไนท์ เพราะถุงขยะใบนึงเชือกผูกขาด ขยะจึงเทออกมาเกลื่อนกลาดไปหมด
เขารั้งแขนฉันให้เดินตามเมื่อได้ริบคำตอบรับสั้นๆ แต่เสียงโวยวายของพรีม ก็ทำเอาพวกฉันเป็นอันต้องชะงัก
"อ๊ะ ริน แกทิ้งช่อดอกไม้อีกแล้วเหรอ นิสัยไม่ดี"
"ช่อดอกไม้? อะไรอะแก"
“นี่ไง เหมือนที่แกเคยได้ทุกวันศุกร์ไม่ใช่เหรอ?”
พรีมชูช่อดอกไม้จากกองขยะนั้นให้ฉันดูไหวๆ ก่อนโยนมันมาให้ต้าร์รับไว้อย่างแม่นยำ และเป็นต้าร์เองที่ดูลังเลกับการส่งช่อกุหลาบนั่นมาให้กับฉัน
เหมือน...เหมือนมาก!
เหมือนดอกกุหลาบที่ต้าร์เคยวางไว้บนโต๊ะทุกเช้าวันศุกร์ก่อนที่เราจะคบกัน และฉันก็ไม่เคยเห็นมันอีกเลย ตั้งแต่ที่เริ่มคบหากับต้าร์อย่างเป็นทางการเมื่อสองเดือนก่อน
แล้วกุหลาบนี่ มันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง...
รถฟีโน่สีชมพูคันนั้นแล่นไปตามถนนหลักของตัวเมืองที่เปิดไฟสว่างทั่ว
