“อื๋อ อี้อ้า! อำไออะ > ‘แกร่ก’ “น้ำอร่อยๆ มาแล้วค่า”
ฉันลอบถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างโล่งใจเมื่อออมเข้ามาขัดจังหวะอาการคล้ายหมาบ้าของต้าร์พอดี เธอส่งแก้วน้ำทรงสูงในมือให้ต้าร์ไป ก่อนจะถืออีกแก้วเดินตรงมาหาฉัน
“น้ำส้มค่ะพี่อา...”
//“ออม!!”//
อาร์มกับต้าร์ผสานเสียงกันจนออมผวา เธอสะดุ้งโหยงเสียจนน้ำส้มในแก้วกระฉอกออกมาใส่เสื้อนักเรียนของฉัน!
“ว๊าย เอ่อ ข...ขอโทษนะคะพี่อะ...พี่...พี่น้ำริน”
ฉันก้มลงมองรอยด่างที่เสื้อตัวเองแล้วเงยหน้าขึ้นยิ้มเจื่อนให้ออมเป็นเชิงไม่ถือโทษ แต่หวังว่าความสามารถของฉันคงมีพอที่จะซักออกนะ ตัวนี้เพิ่งซื้อมาใหม่ด้วยสิ แง...
ออมอาสาเอาเสื้อฉันไปปั่นแห้งเพื่อไม่ให้คราบติดนานเกินไปจนซักไม่ออก เธอให้ฉันเลือกเสื้อในตู้เสื้อผ้าใส่แทน พอดีกับที่โทรศัพท์มือถือของต้าร์ดัง เขาเลยเดินลงไปคุยชั้นล่าง
“งั้นออมเอาเสื้อไปปั่นก่อน พี่น้ำรินรออยู่บนนี้ละกันนะคะ”
“จ้ะ”
ฉันพยักห
