“อะ แฮ่ม”
ฉันกับป้าจินต์ละมือจากกันเพราะถูกคนบ้าที่เดินตามมาจากด้านหลังจับเราแยกจากกัน
“อย่ามาแย่งป้าจินต์ของต้าร์นะ”
คนขี้อิจฉาสวมกอดป้าจินต์บ้างอย่างหวงแหน โหย ขี้งก!
“ฮะๆ อิจฉาที่ป้าถูกกอดมากกว่ามั้งคะ คุณหนูต้าร์?”
“หึ...”
ฉันพ่นลมพรืดออกจากจมูก ก่อนจะรีบแผ่นขึ้นไปรอบนห้องต้าร์ก่อนที่หมอนั่นจะหันมาจับฉันทำเฮดล็อกเหมือนทุกครั้ง ก็มันไม่ชินนี่นา คุณหนูต้าร์...ได้ยินทีไรก็ฮาได้อีก ฮ่าๆ
โมเดลบ้านในห้องต้าร์เพิ่มขึ้นอีกแล้ว ฉันโยนกระเป๋าไว้บนเตียงนอนของเขา ก่อนจะเดินไปนั่งแหมะลงที่หน้าโมเดลสีชมพูขุ่น หลังนี้สวยจัง ดูคลาสสิคดี
“อยากได้เรือนหอแบบนี้มั้ย”
วงแขนแสนคุ้นที่โอบกอดทางด้านหลังกระชับแน่นเข้าเมื่อฉันหันไปยิ้มให้เขา ต้าร์โน้มหน้าลงมาหอมแก้มฉันฟอดใหญ่ ก่อนจะอ้าแขนรับตัวฉันที่หันไปซุกกายกอดตอบ ฮื้ม...อุ่นจัง
“แต่ไม่เอาสีชมพูนะ“
“แปลกคน ผู้หญิงอะไรไม่ชอบสีชมพู”
ต้าร์หัวเราะ
