ขย้ำรักมาเฟีย

ครั้งแรก NC+

ไม่จริง! ข้อเสนอบ้าบอ เธอไม่ได้ทำแบบนั้น อย่าว่าแต่ทำเลยเถอะ เธอไม่ได้รู้จักเขาด้วยซ้ำ!

ปึก~

ฝ่ามือบางกระแทกเข้ากับแผงอกเปลือยเปล่า ทุ่มสุดแรงที่จะผลักเขาออกห่าง ทว่าแรงต้านทานกลับส่งผลให้มาเฟียหนุ่มอยากปราบพยศยัยตัวดี

หมับ~

"อื้ออ!" ฮันนี่ตัวสั่นเมื่อฝ่ามือร้อนเลื่อนเข้ามาตะปบท้ายทอยของเธอให้อยู่หมับ

อาชาที่มองการกระทำเหล่านั้นอยู่ห่างๆ เลือกที่จะเบือนหน้าออกไปอีกทาง

"เป็นบ้าอะไรมากปะ ฉะ ฉันไม่ได้รู้จักคุณนะเว้ย ทำกับฉันแบบนี้ทำไมอะ" น้ำเสียงที่สั่นเทาส่งผลให้ออสตินยกยิ้มที่มุมปาก

คนอย่างเขาไม่ควรต้องมีใครมาชี้หน้าด่าหรือตราหน้าว่ายุ่งกับผู้หญิงของเพื่อน ผู้หญิงที่สกปรกและแปดเปื้อนผู้ชายคนอื่นมาก่อนหน้า เขาไม่มีวันแยแสหรือให้ความสนใจ แม้แต่ชายตาแลเขาก็ไม่ทำ

"ฉันเสียเวลากับเธอมามากพอแล้ว ถ้าไม่เปิดปาก งั้นเปิดอย่างอื่นแทนปากก็แล้วกัน" ดวงตากลมสวยเบิกโพลง ขณะเดียวกันก็สั่นระริกด้วยความตกใจ

มาเฟียหนุ่มผละจากการล็อกที่ท้ายทอยมากระชากข้อมือเล็ก ลงแรงเล็กน้อย ร่างบอบบางในชุดเซ็ทเกาะอกสีดำก็ปลิวไหวตามแรงดึง

"ปล่อยฉัน ไม่นะเว้ย" อาชาตวัดสายตากลัยมามองที่เบื้องหน้าตามเดิม

หากให้นึกย้อนกลับไปถึง ตอนที่มีโอกาสได้เห็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งสวยเพียงเปลือกใช้มารยาเข้าหาเจ้านายของเขา

มันก็อาจจะเป็นไปได้ว่าเธอกำลังเล่นตัวเพื่อเรียกร้องความสนใจ

แต่หากจะให้อาชามองตามความรู้สึก เขากลับมีความคิดที่ว่า ผู้หญิงคนนี้กับผู้หญิงคนนั้น อาจจะเป็นคนละคนกัน

"...โอ๊ย!" ฮันนี่ร้องเสียงหลงขณะที่ถูกเหวี่ยงเข้ากับผนังเย็นเฉียบภายในห้องนอน ก่อนที่ร่างสูงโปร่งจะย่างสามขุมเข้ามาหา

ในสมองของฮันนี่ คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัว เขากำลังต้องการให้เธอยอมรับว่าเธอเคยเป็นใครที่เขารู้จัก แต่ความจริงแล้วเธอไม่ได้รู้จักเขา เธอไม่ได้เป็นผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงที่ไม่รู้ว่าระหว่างเขาและเธอเคยมีเรื่องบาดหมางอะไรต่อกัน

"อย่าแตะฉันนะ ฉันสู้แน่"

"รู้จักวิธีเรียกร้องความสนใจดีนี่ แต่โทษที มันลบล้างภาพที่เธอพยายามอ้าขาให้ฉันเอาไม่ได้จริงๆ"

"ใครอ้าขาให้คุณวะ ฉันไม่เคยทำอะไรน่าเกลียดแบบนั้นแน่ คุณอาจจะจำคนผิด คุณจับคนมาผิดตัวแน่ๆ ปล่อยฉันไปซะ เราไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันทั้งนั้น"

"ซานย์เคยเป็นเพื่อนรักของฉัน ส่วนเธอเป็นเมียรักของมัน แต่เธอดันสาระเลวไม่รู้จักพอ พยายามให้ท่าฉัน ทั้งที่รู้อยู่เต็มอกว่าฉันไม่เอา"

"ห๊ะ!" ฮันนี่งงหนัก แอลกอฮอล์แรงๆ ที่กระดกผ่านลำคอลงไปมันไม่ได้ช่วยทำให้เธอรู้สึกผ่อนคลายเลยสักนิด

กลับกัน หัวเธอมันปวดคล้ายจะระเบิด หน้าของเธอมันโหลมากจนไปเหมือนกับใครคนนั้น และมันกำลังทำให้เธอเดือดร้อน!

"คุณ..."

"ออสติน!"

"..."

"ฉันมั่นใจว่าเธอจำชื่อฉันได้ ฉันมั่นใจว่าเธอรู้อยู่แก่ใจว่าเธอ...ทำให้ฉันถูกตราหน้าว่าเป็นอะไร"

"คะ คุณ อย่า..." ฮันนี่ดิ้นขลุกขลัก ข้อมือทั้งสองถูกตรึงไว้เหนือศีรษะชิดกับผนังเย็นเฉียบ กลางหว่างขาถูกอีกฝ่ายดันเข่าแทรกเข้ามาประชิด

ในขณะที่ฮันนี่กำลังคิดหาวิธีเอาตัวรอด มือปีศาจกลับกระชากเกาะอกลงต่ำ ส่งผลให้ก้อนเนื้อขาวผ่องที่ไม่เคยมีชายใดมีสิทธิ์ได้แตะต้องมันปรากฏแก่สายตา

ไม่พอแค่นั้น ฝ่ามือหนาดันชายกระโปรงขึ้นสูง เศษผ้ากองรวมกัน ตอนนี้ไม่ต่างจากเธอกำลังแก้ผ้าต่อหน้าปีศาจที่ไร้หัวใจ

"ปล่อยฉันนะไอ้บ้า แกไม่มีสิทธิ์มาทำอะไรแบบนี้กับฉันนะ"

"ปากเธอดีขึ้นนะ" มุมปากหนาผุดรอยยิ้มจางๆ มาเฟียหนุ่มมองคนตรงหน้าไม่วางตา

"แก..."

"ไม่เคยมีใครใช้คำพูดแบบนี้กับฉัน ฉันควรทำยังไงกับคนที่มันทำให้ฉันไม่พอใจดี..."

"...อยากให้ฉันสั่งลูกน้องของฉันเข้ามาสนองบทรักอันร้อนแรงให้เธอในนี้รึเปล่า?" คนฟังน้ำตาคลอเบ้า ได้แต่สั่นศีรษะไปมา

เป็นการปฏิเสธว่าสิ่งที่เขาพูดเขาไม่ควรริอ่านยัดเยียดให้มันเกิดกับเธอ

"หรืออยากให้ฉันสนองให้เธอเอง?"

"ไม่นะคุณ แบบนี้มันบังคับกันชัดๆ"

"ตัวสั่นเทิ่มเชียว กลัวอดใจไม่ไหวเวลาที่ได้อยู่ใกล้ฉันเหรอ?" มาเฟียหนุ่มเลิกคิ้วขึ้น นัยน์ตาคมทอแสงอ่อนอย่างมีชั้นเชิง

บุรุษเพศที่มากล้นแพรวพราวไปด้วยเสน่ห์ เพศตรงข้ามที่ได้เข้าใกล้ ก็ไม่ต่างจากน้ำมันราดลงมาบนกองไฟ

ออสตินแตะริมฝีปากสัมผัสเบาๆ ที่เนินอกอวบอิ่ม ปลายลิ้นสากตวัดโลมเลียหยอกเย้าที่ปลายถัน

เส้นของคำว่ารังเกียจขาดผึ่ง น่าแปลกที่การกลับมาพบกันอีกครั้ง อดีตผู้หญิงของเพื่อนกลับสะดุดตาและตรึงใจจนน่าใจหาย

ขณะที่เธอแก้ผ้าต่อหน้าเขา เขาควรมองเห็นความน่าขยะแขยงและความสกปรกบนเรือนกาย ไม่ใช่ความปรารถนาที่หลอกล่อให้เขาลงมือขย้ำเหยื่อที่แปดเปื้อนไปด้วยราคีคาว

"อ๊ายยย! ปล่อยฉัน" ฮันนี่ดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง ฝ่ามือใหญ่บีบเคล้นที่ประทุมถันอย่างแรงสลับกับกลายตวัดปลายลิ้นดูดดุน

กลิ่นสาบสาวกระตุ้นความกระสัน กลิ่นหอมของร่างกายที่สะอาดสะอ้าน แม้แต่แฟนหนุ่มที่คบกันมาปีกว่าก็ไม่เคยได้แตะต้องตัวเธอกระตุ้นความดิบเถื่อนที่ไม่ได้ปลดปล่อยให้ลุกโชน

เรียวลิ้นแข็งแรงดุนดันปลายถันสีชมพูระเรื่อจนกระทั่งมันแข็งเป็นไต ความคัดตึงและล้นมือที่ฝ่ามือหนากำลังสัมผัสด้วยการขย้ำกระตุ้นความใหญ่โตภายใต้กางเกงยีนส์ราคาแพงให้ลำพองตนจนน่าใจหาย

น้ำลายใสเปรอะเปื้อนไปทั่วฐานสวย เส้นเลือดโปดโปนโอบล้อมฝ่ามือใหญ่และเห็นชัดตามลำคอแกร่ง มาเฟียหนุ่มผลักร่างบางลงบนเตียงอย่างแรง มือหนาสางเส้นผมดกสั้นลวกๆ ดวงตาคมกริบจ้องมองเจ้าของเรือนร่างเย้ายวนตาเป็นประกาย ตามด้วยการลดมือลงไปปลดเข็มขัดหนังราคาแพง

ใจดวงน้อยเต้นไม่เป็นส่ำ ความหวาดกลัวส่งผลให้น้ำตาเปื้อนแก้มสวยอัตโนมัติ

มาเฟียหนุ่มถอดกางเกงยีนส์ตามด้วยการก้าวขาขึ้นมาบนเตียง

"อะ ออสติน คุณ เราไม่ได้รู้จักกันจริงๆ นะคะ ถ้าคุณทำแบบนี้กับฉันคุณจะเสียใจในภายหลังนะ อื้ออ!" เรี่ยวแรงเพียงน้อยนิด ไม่สามารถต้านทานมือหนาที่เลื่อนเข้ามากระชากกางเกงในลายลูกไม้สีดำจนขาดวิ่น

"เธอควรพอใจนะ ที่ฉันจะเป็นคนสนองสิ่งที่เธอต้องการให้เธอด้วยตัวเอง" ออสตินดันขาสวยให้อ้ากว้าง ไม่แม้แต่วินาทีเดียวที่สายตาของเขาจะไม่สำรวจร่างกายเธอ

"แต่ฉันไม่ได้ต้องการ คุณควรฟังฉันอธิบายก่อน ให้ฉันได้ยืนยันตัวเองว่าฉันไม่ใช่ผู้หญิงคะ..."

กึก! ปึก!

"กรี้ดดดดดดด!" ช่องทางสะอาดสะอ้านที่ถูกรุกล้ำอย่างป่าเถื่อนและรุนแรงส่งผลให้ฮันนี่กรีดร้อง ร่างกายสั่นเทิ้มคล้ายจะแตกออกจากกันเป็นเสี่ยงๆ

ช่างทางรักฉีกขาด ขณะที่เจ้าของแกนกายใหญ่เชิดหน้าขึ้น พร้อมกับเปล่งเสียงคำรามออกมาด้วยความพอใจ

"อ๊าส์! แม่ง ยังซิงเหรอวะ"

"ฮึก...ไอ้บ้า ฮื่อ! ไอ้ผู้ชายสารเลว!" ฝ่ามือเล็กตวัดตบเข้ากับใบหน้าหล่อเหลา ช่วงล่างที่ถูกทำลาย สร้างความโกรธ กระทั่งฮันนี่สามารถรวบรวมเรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีดันหน้าท้องแกร่งออกห่าง

แกนกายใหญ่ที่รุกล้ำเข้ามาในช่องทางคับแคบได้เพียงครึ่งทางกลับต้องถูกถอดถอนออกไปอย่างเก่า

มาเฟียหนุ่มบดกรามแน่น มือหนารูดเครื่องป้องกันออกจากความใหญ่โต หมายจะตอกตรึงความยิ่งใหญ่เข้าหาร่องคับแคบอีกครั้งด้วยตัวตนที่ปราศจากสิ่งห่อหุ้ม ไม่ทันตั้งตัวว่าเท้าเล็กเปลือยจะถีบเข้ากับอกแกร่งอย่างแรง

ปึก~

การเสียหลักตกลงไปจากเตียง ไม่ได้ทำให้รู้สึกแย่เท่ากับการถูกหยามเพราะสตรีเพศถีบอกแบบซึ่งๆ หน้า

"เธอ!"

ฮันนี่รวบรวมแรงกายทั้งหมดที่มีไปคว้าแจกันใบใหญ่ มือเล็กยึดมั่นที่ขอบแจกัน

แววตาที่เด็ดเดี่ยวจ้องมองอีกฝ่ายอย่างไม่ยอมแพ้ ตายเป็นตาย อย่าแม้แต่จะสบประมาทคนอย่างเธอ!

"อย่าเข้ามานะ ถ้าแกกล้าขยับเข้ามาใกล้ฉันแม้แต่นิดเดียว ฉันฟาดแน่ ฉันจะฟาดไม่ยั้งที่ตรงนั้นของแก!"