"เออนะ แม้จะเป็นของเหลือจากมึง แต่บอกตรงๆ ว่าสวยถูกใจกู" อาเธอร์ยกยิ้มพลางลูบเบาๆ ที่เรียวแขนขาวผ่อง
ฮันนี่กำหมัดแน่น อย่าให้ต้องจนตรอก ไม่อย่างนั้นเธอจะบ้าให้ดู!
"กลับได้แล้วซาเฟียร์"
"ออสติน อย่าทำแบบนี้ เราไม่ควรทิ้งฮันนี่"
"คนที่เฮียตั้งใจมาช่วยคือเธอ กลับบ้านเถอะ อย่าลืมว่าลูกของเธอรออยู่"
แม่กูก็รอกูอยู่บ้านเหมือนกันโว้ย!
ฮันนี่อยากตะโกนดังๆ ทว่าสิ่งเดียวที่ออกมาจากร่างกายของเธอคือน้ำตา
ไปซะ ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ไปให้พ้นหน้าฉัน ชาตินี้อย่าได้พบได้เจอกันอีกเลย!
"ออสติน ไม่..." ซาเฟียร์กระตุกข้อมือหนาพร้อมกับส่ายหน้าไปมา ทว่าคนที่กำลังถูกขอร้องกลับเมินเฉยอย่างคนที่ไร้เยื้อใย
"กลับ อย่าทำให้สามร้อยล้านของเฮียมันสูญเปล่าและหมดความหมายนะซาเฟียร์"
"ช่วยฮันนี่สิ เอาตัวฮันนี่กลับมา ถ้าจะรอดก็ต้องรอดไปด้วยกัน"
"อย่าเสียเวลากับคนอื่นเลยดีกว่า กลับ!" มาเฟียหนุ่มรั้งเอวคอดเข้ามาประชิ
