แค่นางบำเรอ

1670 คำ

"เอางี้ เริ่มด้วยการโทรหาไอ้ออสตินเลยก็แล้วกัน" อาเธอร์แสยะยิ้มพลางล้วงโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋า มันไม่แปลกที่เขาจะลงมือแบบนี้ ในเมื่อพยายามติดต่อขอพบออสตินแล้วหลายครั้ง แต่พักหลังออสตินกลับปฏิเสธเสมอมา เป็นสัญญาณเตือนที่ทำให้อาเธอร์รู้ว่า สิ่งที่ตั้งใจจะทำร่วมกันไม่สามารถไปต่อได้อีกต่อไป ออสตินไม่ยอมเปิดทางให้เขาได้ผลประโยชน์จากโรงพยาบาลของซานย์ ในเมื่อเป็นแบบนั้นทางเดียวระหว่างเขาและออสตินคือแตกหัก ไม่มีแล้วสิ่งที่ต้องเจรจา ทำได้เพียงกอบโกยผลประโยชน์ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ [ อาเธอร์! ] เสียงของออสตินที่เล็ดลอดมาตามสายส่งผลให้คนที่รู้สึกแย่เพราะกลัวว่าตัวเองจะได้รับอันตรายตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง แม้จิตสำนึกจะบอกอยู่เสมอว่าถ้าต้องเลือก เขาก็จะไม่มีวันเลือกเธอ แต่การได้ยินเสียงเขามันกลับทำให้เธอมีความรู้สึกว่าเธอจะต้องปลอดภัย "รับสายเร็วดีนะ รู้แล้วล่ะสิว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม