"พี่ไมค์คะ ลูกค้าโต๊ะนั้นเรียกหาค่ะ" เสียงพนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามาบอก ในยามที่หันกลับไปมองแล้วพบว่าลูกค้าโต๊ะนั้นเป็นใคร ไมเคิลรีบออกตัวกับสองสาวทันที
"เดี๋ยวพี่ไปหาลูกค้าก่อน ฮันนี่ตามสบายเลยนะ ถ้ามีอะไรเดี๋ยวพี่จะให้เด็กๆ มาเรียกเอง"
"อ๋อ ได้ค่ะ" ไมเคิลรีบปลีกตัวออกไป โมจิพูดถึงเรื่องที่กำลังเป็นที่สนใจทันทีเช่นกัน
"คนสมัยนี้นี่จริงๆ เลยเนอะ เมียตายผู้ชายก็อยากได้เมียใหม่ ไม่สนกันหรอกว่าอายุตัวเองมันปูนไหน"
"แกก็ มันเรื่องส่วนตัวของเขาไหมล่ะ" เอ่ยออกมาพลางหย่อนสะโพกลงบนเก้าอี้ที่ว่าง ดวงตากลมสวยกวาดมองออกไปรอบๆ บริเวณ ยอมรับอยู่ลึกๆ ว่าผับของไมเคิลใหญ่มาก และเป็นที่สนใจมากอยู่พอสมควร
"เครื่องดื่มของคุณฮันนี่ครับ พี่ไมค์ให้ผมนำมาเสิร์ฟ" ฮันนี่หันไปมองเจ้าของคำสั่ง พบว่าไมเคิลโบกไม้โบกมือพร้อมกับการส่งยิ้มกลับมา
"ขอบคุณค่ะ"
"หืม อีตาไมค์อะไรนี่ก็ใช่ย่อยเลยนะ หรือเขาคิดว่าคำปฏิเสธ
