เพนต์เฮาส์ของออสติน
เพล้ง!!!
โครม!
เสียงแจกันถูกฟาดลงกับพื้นตามด้วยโต๊ะที่ถูกถีบอย่างแรงจนล้มลงไปนอนเคียงข้างแจกันที่แตกกระจายบ่งบอกอารมณ์เจ้าของการกระทำได้เป็นอย่างดี
ออสตินไม่นิ่งเลยตั้งแต่วินาทีที่ออกมาจากที่นั่น ดูเกรี้ยวกราด อารมณ์เสีย นานแล้วที่เจ้านายของเขาไม่เป็นแบบนี้ สุดท้ายกลับมาเป็นอีกครั้งเพียงเพราะของตายเกิดดิ้นได้ขึ้นมา
อาชาลอบถอนลมหายใจออกมาเบาๆ สุดท้ายเสียงโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋าก็สั่นสะเทือนขึ้นมาขัดจังหวะสถานการณ์ที่กำลังตึงเครียดได้พอดิบพอดี
คิดแบบนั้นได้เพียงไม่กี่วินาทีเท่านั้น รายชื่อที่ปรากฏอยู่บนหน้าจอทำให้คนสนิทของมาเฟียคิดหนัก และต้องมารอลุ้นอีกครั้งว่าคำตอบที่ได้รับจะทำให้เจ้านายของเขาอารมณ์ดีขึ้นหรือมันจะดิ่งลงเหวไปมากกว่าเดิม
"อืม ว่าไง"
[ คุณซานย์ไปส่งผู้หญิงของนายที่บ้านครับ อยู่ที่นั่นเกือบครึ่งชั่วโมง ไม่มีข้อมูลอะไรเกี่ยวกับคนทั้งคู่ตอนที่อยู่ด
