เช้าวันรุ่งขึ้น
ณ ไร่เพียงฟ้า
อ้วก อ้วก อ้วก!!! เสียงอาเจียนโอ้กอ้ากของเพียงฟ้าที่ดังมาเป็นระยะๆ ทำให้นางนิตยาและน้ำหนึ่งอดเป็นห่วงหญิงสาวไม่ได้
“คุณหนูขา คุณหนูเป็นอะไรคะ ทำไมพักนี้อาเจียนแบบนี้ทุกเช้าเลยละคะ” นางนิตยาพูดถามออกมาด้วยความเป็นห่วง
“ใช่ พี่ฟ้าทำไมหมู่นี้อาเจียนบ่อยจังเลยละคะ ไปหาหมอไหมเดี๋ยวหนึ่งพาไป นี่ถ้าคุณสิงหากับคุณยงยุทธยังอยู่นะหนึ่งจะวานให้เขาช่วยขับรถพาพี่ฟ้าไปหาหมอเลยนะเนี่ย”
น้ำหนึ่งพูดบอกอย่างเป็นห่วง เพียงฟ้าได้ยินเช่นนั้นก็ซ่อนแววตาปวดร้าวเอาไว้โดยการหันหน้าหนีไปทางอื่นแทนก่อนจะพูดถามออกไป
“ทำไมหนึ่งถึงพูดว่าถ้าพวกเขายังอยู่ล่ะ ตอนนี้พวกเขาไม่ได้เข้ามาดูงานในไร่ของเราแล้วเหรอ” เพียงฟ้าพูดถามหยั่งเชิงออกไป
“ค่ะพี่ฟ้า คุณยงยุทธโทรมาบอกกับทางไร่ว่าจะไม่เข้ามาที่ไร่ของเราแล้ว เพราะว่าเก็บข้อมูลต่างๆ ได้หมดเรียบร้อยแล้วค่ะ” น้ำหนึ่งตอบออกไปตามความเป็นจริง ก่อ
