สิบเก้า
จากเก้าสู่สิบเจ็ด
ราตรีนี้ช่างยาวนานยิ่งนัก
ราชทูตแห่งแคว้นเฉาฟื้นขึ้นมามีสภาพเหมือนเป็นคนบ้าเสียสติพูดจาไม่รู้เรื่อง ทหารองครักษ์ผู้ติดตามต่างก็ร่ำลือกันว่าเป็นเพราะหยวนถังกล่าววาจาลบลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์จนถูกสวรรค์ลงทัณฑ์
เป็นเพราะไม่มีผู้ใดสามารถหาเหตุผลมารองรับอาการบาดเจ็บแปลกประหลาดของเขาได้ หากโทษให้เป็นความผิดของสิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็ไม่มีใครกล้ากล่าวโทษหรือสาวความต่อ
ผู้ที่นอนไม่หลับคิดพลางพลิกตะแคงไปอีกข้างหนึ่ง ถึงตัวไม่อยากยอมรับ หากใจที่กระสับกระส่ายเป็นกังวลก็รบกวนจิตใจนางไม่หยุดหย่อน
ภาพของหยวนถังซึ่งถูกมารเข้าสิงกำลังต่อสู้กับหรงเสี่ย เล็บที่งอกยาวผิดปกติของเขาแทงลงบนท้องของนางจนโลหิตหลั่งริน กลิ่นของคาวเลือดยังคงติดจมูก มิอาจสลัดให้หลุดไปจากความทรงจำได้
ป่านนี้ไม่รู้ว่าหรงเสี่ยจะเป็นเช่นไรบ้าง...
หยวนจื่ออี๋คิดพลางถอนหายใจยาว เด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงก่อนจะเหลือบสายต
